Akranlarından uzak yaşamaya zorlanır genç yaşta yük biner ön yargılarla mücadele etmeyi öğrenir veya öğrenemez yıpranırsın. Bi taraf olan bertaraf olurmuş.
Çağdaş ve modern insanlarla takılıp daha değişik ortamlara girdiğin zaman yadırganırsın üstelik her iki taraftan da birisi yazık sana imam çocuğusun sen der diğeri de ön yargılıdır "ıyyy yobaz bu" der. Ama daha kötüsü de var örneğin imam hatip mezunu olup ortam insanı olma çabası gösteren bireyler...
lisede bir hocam vardı babası imamdı. abimin imam nikahını kıyan adamın oğlu bizim lisede coğrafya öğretmenliği yapıyormuş. neyse babam verdi öğretmenin adını soyadını. adam son sene şansa benim coğrafya hocam oldu. bire bir kaldığımızda adama babasının imam olup olmadığını sordum. adam hayır dedi. dedim heralde bi karışıklık oldu ne var ki eve geldim babam o imamın kartını falan her şeyini buldu zaten imam babama söylemiş okulda hoca diye soyadları da aynı. anladığım kadarıyla toplum baskısından çekinip imam çocuğu olduğunu söylemekten çekinmiş bana, duyulmasın istemiş sanırım. bana saçma geldi baban ters bir iş yapmıyorsa söyleyeceksin arkadaş açık açık ne yaptığını.
babasının mesleğinden ötürü omuzlara biraz daha yük binen çocuk.
misal benim sınıfımdaki kız kapalıydı üniversitede 3 yıl yazın staja geldi antalyaya ve açıldı ama ciddi anlamda o sahillerde gitar eşliğiyle içti. bu yüzden yadırgandı.
baban ne yapıyor sorusuna imam demek yerine din görevlisi demeyi tercih ettiğim olaydır. gerçi çoğu durumda nasıl yani din görevlisi ? sorusuna maruz kalabiliyosunuz ama neyse.
ayrıca sol ağırlıklı okullarda (bkz: odtü) babanızın mesleğini gizli tutabiliyorsunuz. çünkü çoğu ortam içkili olduğundan sizi çağırmaya yeltenmezler.
edit: odtüde dünya güzeli imam kızı buldum inanır mısınız.. şimdi on numara geçinip gidiyoruz, kader işte*