modern türkiyemizdeki salgın hastalıktır. herkes kendine, rabiacı, kemalist, laik, ülkücü, sosyalist, komünist, muhafazakar gibi isimler koymakla yükümlüdür sanki. evreleri şu şekildedir
1. adını beğendiğin görüşü seç.
2. en fazla vikipedi okuyarak, görüşünde tutucu ol.
3. karşı görüşten insanlara, hakkında 3 kelime anca bildiğin görüşünü hayati mesele gibi savun
tebrikler, artık siz de türkiyenin %80'lik kısmından birisiniz.
insanın hayatta bir durusu olması gerektiği yadsınamaz bir gercek . yalnız birilerinin arkasından fikirsizce sürüklenmek yanlış olan.çünkü günümüzde destek verilebilecek ne gercek bir ülkücü, ne laik, ne muhafazakar yok denilebilecek kadar az.
Kisi kendi araştırarak buluyorsa bu görüşü ne ala.
insanın her konuya yaklaşışı farklıdır. bir ideolojinin bütün dayatmalarına uygun olarak olaylara yaklaşmak hem özgünlüğü yitirir, hem insanı tutsak eder, hem de zamanla görüşün yozlaşmasını ve bir çözüm noktası olarak ortaya çıkan ideolojiyi yıpratır. isimlendirme sevdası, marka da putlaştırmadır en nihayetinde. dünyada apolitik tek bir insan evladı olamaz ama düşünceyi markalaştırmak da düşünceyi kalitesizleştiren bir hastalıktır.
suriyede, filistinde insanlar ölüyor diyorum. ya da dinle ilgili bir şey paylaşıyorum. dinci, yobaz, gerici, hüloğcu diye yaftalıyorlar.
öncelikle söyleyeyim ben bir şeyci değilim. sadece gördüklerimi söylüyorum. tamam bir görüş sahibi ol elbette ya da istediğin tarafı seç. bunda tabiki özgürsün. ama bir tarafı seçtim diye o taraftan olanlar dışındakileri yaftalama ya da görüşünü dayatma. fikrini söyle geç.
