şimdi bu metni okurken herkes aynı hissiyatla düşünemiyebiliyor, eğer benim türk kardeşim bu andı okuyup, o metinde geçen öğütleri kişisel yasaminda uygulayamayacaksa, calismakla övunup küçüğe sevgi buyuge saygı gibi erdemleri sözde kalacaksa, andı okurken isteyerek okumuyor bunu gerçek hayatında uygulayabileceginden şüphe ediyorsa, her sabah bu metni okumak ona bir zorunluluk gibi geliyorsa hafta sonları da bu andı arkadaşları ile beraber okumak gereksinimi duymuyorsa, bu andı sadece düz bir şekilde okumak ile kalmayıp andın içinde bahsedilen değerleri anlamak, bunu yazan bizden tam olarak neyi beklemis bu and bizim için niye bu kadar önemli diye düşünmekten aciz kalıyorsa, bu andı sadece bir metin olarak ezberleyecek ileride ona siz nasıl yetiştirildiniz ilkokulda öğretmenleriniz size hangi melekeleri kazandırmak için uğraştı diye sorulduğunda bu genç sadece her okul günü bu andı okuduklarını ama kimsenin ona anddan ne anladigini sormadıginı bu yüzden kendisinin de andın türk çocuğuna aslında ne mesaj vermek istediğini çözmek için bir çaba sarf etmedigini soyleyecekse... Andın kaldırılması ya da okutulmaya devam edilmesi pek bir şeyi değiştirmeyecektir türk eğitim sisteminde zaten göz ardı edilen bu olmuştur salt bir metni ezberletmek ile sistemin amacına ulaşacağı zannedilmis küçük yaştaki çocuklara daha fazla soru sorma ve merak etme özellikleri kalıcı olarak oturtulamamistir. Bugün birçok bilim adaminin da belirttiği gibi kişinin bir konuyu öğrenmedeki en büyük motivasyonlarından biri merak etme isteği ve bununla beraber gelen acaba bu bilgiyi ileride nerede ve nasıl kullanabilirim sorularını sorabilmesidir...
Sonuç olarak andımizın kaldırılması bizi şeriat devleti yapmayacagi ulusal benliğimizi kaybetme korkusuyla karşı karşıya getirmeyecegi gibi, yıllardır süren bu gelenek de türk cocugunun eğitim hayatına başlarken yanında mutlaka taşıması gereken bir cep kitabı değildir... Varlığının türk varligina arman olması için verdiği söz ancak eğitimini tamamlayıp kendi ülkesi için bir şeyler yapmaya karar mi vereceği yoksa bambaşka bir yol mu izleyeceği ile ilgili seçim yapacağı an karşılığını bulabilir... ( bu yazı daha çok irtica korkusu yaşayan memleket insanın şüphelerini biraz olsun giderebilmek için yazılmıştır)
abi iyi güzel herkes karşı kaldırılmasına da, karda kışta o kadar çocuk o anlamsız metni okumak için götü donuyor, hadi milletimiz için önemli bi şey olsa neyse küçücük çocukların sikine bile takmadan omurilikten tekrarladığı bi metin. herhangi bir milli değeri yoktur.
kemalizmle uzaktan yakından alakaıs olduğunu düşünmediğimdir.
--spoiler--
herkes kim ki ya her şeyi de çok bilir zaten atamıza her gün çamur atar
herkes kim ki atatürk'e bok atar!
kim-kim kim?!
kimsiniz siz oğlum
hiçbir şeysiniz gibi
andımz felsefesi yaşayacak gibi!!
--spoiler--
eğer allahnız vardıysa oralrda en çok müslüman ülke olan omsanlı ülkesinin bütün acıları zamanında yardım etseydi, o kadar ümmetçilik deyip birnci dünya savaşına girerken gibi!!
türkçülük gibi fikriyatların soncu olarak en son kalan elimizde, bu olmuştur
tüm tarihin özetidir, bütün bunlar, elimiz de tek kalan türk mevcudiyetimzdir
bunu da kimse elimizden alamazdır gibi.
--spoiler--
biz bu vatanı elin ağız kokusnu çekmek için almadık ne de arap millliyetçisi
ümmetçi bozuntularının
biz asimile olmak, getirmedik vatanı herkese savaşarak aldık
her yerde her zaman
ne demek ya öperiz ağızlarından
pis -pis konuşmalar
-siz yasaklanın yasaklanacaksanız
-emperyalist artıkları ne mutlu türk'ünm diyene
-biz türkiyemiz'de türk üz o kadar!!
kamçuk ağızlılar!!
O yıllara baktığımda böyle farklı bi ruhu vardı bunun. Türklüğün birleştirci gücüyle bağıra bağıra söylerdik. Sağımda kürt, solumda laz, ben arnavut. Hepimizi tek millet gibi görürdüm anlamazdım ırk, din, meshep nedir. Hepimiz heyecanla okurduk. Bayrağa karşı hazırolda okurduk. Böyle bunu yapa yapa bayrağa, vatana, atama saygım ve sevgim arttı. Bu hislerin altından kalkamaz kalemim. Yeni nesilde öğrenmeli saygıyı. Soğukta bu marşı okuyarak sarıkamış şehitlerini anlamalı..
