yeni adıyla ilköğretimin sözlük yazarları üzerindeki etkileridir. bu etkiler öyle etkilerdir ki kolay kolay üstünden atamazsın uzun yıllar geçmesine rağmen. mesela silgiyi ortasından delip boynumuza asardık kaybolmasın diye, bilmiyorum şimdiki çocuklar yapıyor mu ama biz yapardık ama yine de kaybolurdu.* şimdi takasım geliyor boynuma bazen ama olmuyor be sözlük. sonra şarkılar vardı, bilmiyorum ankarada okumamdan mı mütevellit ama ankara marşı vardı bir de ankara, ankara diye bağırttırırlardı bizi hasta ruhlu bir çocuk olmuştum ankara ankara diye bağıra bağıra. allahtan öyle bağırasım gelmiyor artık. onu atlattık şükür*
