Denklem kurmayı 4. Sınıfın yazında öğrendiğimi düşünürsek baya yakınmışız matematikle. Sonra tiksindim tabii, üniversitede birini 3 birini 4. Alışımda geçtim mesela. Ama diferansiyeli ilk alışımda geçmem takdire şayan bu durumda. Fizikteki performansım bile matematikten iyiydi.
En sevdiğim çokomel, bir grafikte eğri olduğu gün bitti bende matematik.
ben paramın tamamı ile ancak leblebi tozu alabiliyorken, hiç var olmayan zengin çocukları parasının bilmem kaçta kaçı ile fındık alıp, geri kalan parasını bana hesaplattiginda bitti bende matematik.
babamın matematikle arası iyi olduğu için en yakın dönemlerimizi bu süreçte yaşadık.
elim yorulur yazarken uyuyakalırdım yerde, 1 saat uyumama müsade eder sonra yine devam ederdik. bazen de uzatırdım anlamamış gibi yapardım daha fazla vakit geçirelim diye. ama o hep yoğundu, hep yoktu.
eyy gidi günler.
