Genelde bu resimde dağların arkasında batan bir akşam güneşi vardır, havada mavi bulutlar ve "m" harfinden yapılan martılar. güneş etrafında ip atlayan çöp adamlar ve küçük evler vardır bacasından dumanı hiç eksik olmayan. *
dağların arasından akan bir nehir bir tarafta ağaçlar bir tarafta kulübe yıllarca ezberlediğim bu resim her sene resimden yüksek notlarla geçmeme sebep olmuştu.
saflık ve salaklık içinde yetiştirilmişliğin ortaya çıkardığı bir durum.
her şey çok güzel, ağaçlar çiçek açıyor, kuşlar tepemizde cıvıldıyor.
her güne tertemiz hava ve bol güneşle başlıyoruz. insanlar harikalar kötülük namına hiç birşey yok, her şey toz pempe gibi düşünceler vs. vs.
bu durumda insan nasıl bir resim çizebilir ki mutluluktan ölüyoruz..
ama bir süre sonra anlıyoruz ki hiç birşey sandığımız gibi değil tüm bu güzellikler yok olmuş vee aslında biz ölmüşüz ağlayanımız yok...
güneşe kaş göz çizen, ev bacasının yaz kış tütüyor olarak çizen, karları pamukla üstüne sim dökerek yapan, tavşanı 62 den çizen, insanların elini hep havada olarak çizen bizlerdik.
yazın çiçek, ağaç, kelebek üçlüsü vazgeçilmezken, kış gelince bu üçlü yerini kardanadama bırakır. bir atkı, iki siyah göz ve burun niyetine de bir adet havuç..
hayatın daha basit olduğu zamanları özletiyor insana.
m şeklinde kuşlar, uçları sivrilen aynı boy dağlar (bir level daha yaratıcıysa ucuna karda yapar), dere, köprü, bacası dumanlı ev, el elee tutuşmuş 2 çocuk, çocukların boyunda papatya, çocuklardan biraz uzun ağaç.
bu yaratıcılık konusunda sınırlı beyinlere stw ibret dizilerini (sır kapısı, 5. boyut) öneririm. izlesinlerde görsünler babası kaçmış veya çocuk esirgeme kurumu çocuklarının yaptığı anne, baba resimlerini.
manzara resmini her çocuk anlaşmışçasına benzer yapar.çiçek gibi bir adet güneş, kıvrıla kıvrıla aynı boyutta gelen bir dere, karlı aynı boyutta dağlar, bacası tüten ev, yanına evin boyunda bir adet insan ve ekstra olarak bir adette çeşme suyu akan tabi.
hayal gücü geniş kabiliyeti düşük öğrenci tipidir.
2 dağ arasına güneş, bacasından duman tüten ev ,genişleterek evin ortasna bir saat ,ev kadar çiçekler. ...yapılmasıyla sonlanan resim.
göğü beyaz bırakıp bulutu mavi yapan, dağları bir çift göt gibi gösteren, her daim evin dışına ampul takan, pencereleri evi 4 katlıymış gibi gösterecek şekilde monte edip çiçekleri unutmayan çocuktur. evin çatısı sivridir. bu neredeyse her çocukta böyledir..
bende de böyleydi. sonra bob ross ile tanıştım.
şimdi resim öğretmenliği okuyorum.
işe bak.
zamanla o da farkına varacak, dünya üzerinde böyle bir yerin olmadığını ve hayallerini bir sinek kuşunun kanatlarına ikmal ederek yaşayacaktır, tüm öğrencilik hayatını. dağlar, kuşların ve orman hayvanlarının barınağı olmadığını, terörist sakladığını yıllar sonra askere giderken öğrenecek öğrencidir..
yağmur yüklü bulutların altında yağmurda koşarak ıslanan ve huzur bulan resim karakterlerinin yalan olduğunu, aslında çernobil faciası adıyla sakat ve özürlü çocukların doğduğunu yıllar, yıllar sonra öğrenecektir..
üçgen şekliyle çizilen o çam ağaçlarının öyle bir dokusu olmadığını, yer parsellemek için bilerek yakılan ormanların olduğunu da büyüyünce öğrenecektir..
hülasâ,
mutluluğun resmini çizmenin sadece ama sadece ilk okul yıllarında gerçekleştiğini büyüyünce anlayacak, anladıkça dünyanın aslında ne kadar çirkinliklerle dolu olduğunu düşünecek öğrencidir.
kar yağarken entry girmemesi gereken öğrencidir esasen, zira kar; toprağa değil, hüzün olup omuzlarına yağan öğrencidir..
Hayal gücü zayıf öğrencidir. muhtemeldir ki resim konusunda yeteneği de yoktur. yetenekli öğrencilerden daha kaliteli malzemeleri vardır ama halta yaradığı yoktur.
2 dağ arasından çıkan güneş, bir ağaç, bir ev ve biraz da çimen çizen öğrencidir. ileriki senelerde bu 5 liye bir de dere eklenecektir üstüne de bir köprü.
