hiç bir gizemi yoktur. öğrenciler ile öğretmenlerin arasındaki sınıf farkını temsil eder. tuvalet nasıl bu, nasıl olur ? demeyin. öğretmen tuvaletleri her zaman temiz, parfüm kokan, peçeteli ve klozetlidir. öğrenci tuvaleti ise, bok çukurundan farksızdır. leş gibi sidik kokar. burnunuzu kapatarak içeri girer, işinizi bitirirsiniz. tam elinizi yıkayacakken o da ne ? sabun yok. hiç değilse suyla ıslatayım da çıkayım dersiniz sular az akar. bir kaç hayvanın yaptığı pislik bütün okula mal edilir. işin garip tarafı ise, öğrenciler öğretmenlerin tuvaletine giremezken öğretmenler her yere girebilir.
ilköğretimdeki en büyük heyecanlardan biridir. acaba girersem görecekler mi yakalanırsam ne yapacaklar nasıl saklanmalıyım gibi planlar kurdurtur. tek farkı daha temiz olması ve sabunlarının daima hazır olmasıdır.
o öğretmenler tuvaletinin muslukları, kalebodurları ve lavaboları pek kıymetli hademelerince temizlendiğinden kayda değer mikrop barındırmaz. Ancak o pis öğrencilerin musluklarındaki birikerek taşlaşmış bok parçalarını, lavabolardaki pisliği, tuvaletteki dayanılmaz kokuyu hiç bir eğitimli ne hikmetse görmez.
Kısacası pislik içinde büyüdük sözlük, sıçtık ama ellerimizi yıkayamadan girdiğimiz sınıflarda temizlik dersleri aldık. Teoriyle pratik uyuşmayınca da derslerin birer yalandan ibaret olduğuna inandık. Tuvalet kağıdını öğretmenler tuvaletinde gördüğümüzde onların çok değerli insanlar olduğunu gördük. Onlara karşı bizde oluşan ulaşılmaz duyguların kaynağı da bu muydu acaba diye düşünmeden de edemiyorum. "Niye mi?" sözlük. Çünkü dersimize girip bize doğru dürüst ders anlatan öğretmenimiz pek olmadı da ondan.
Taşrada ilkokul okumuş biri olarak bu ülkenin sisteminde önce insana değer verecek anlayış temel olmalı ki herkes sorumluluklarını bilsin.
içindeki sabun ve tuvalet kağıdından ibaret gizemdir. bi halt yok yani içeride. şimdi bu ahkam kesen arkadaşlara soruyorum, öğrenci tuvaletleri için nasıl bir çözüm önerileri var acaba? hayır mesela bizim okulumuzda öğrenciler bütün ikazlarımıza rağmen tuvalet tasının içine işiyorlar. evinde yapsa babası ağzını kırar. dersi mersi bırakıp temizliktir hijyendir anlatıyoruz da anlatıyoruz, adam yediği sandviçin yarısını tuvalete atıyor. temizlik görevlileri kusmaktan bir hal oluyor artık. içeri konan tuvalet kağıtlarıyla popolarını silmek yerine hiç kullanılmamış kağıdı olduğu gibi deliğe atıyorlar. kızlar tuvaletinde çöp kutuları olmasına ve düzenli temizlik yapılmasına rağmen kızlar pedlerini deliğe atıyorlar. bu kadarı ne okul ne de aile eğitimiyle ilgili, bu kadarı da artık 'insan olmak'la ilgili.
çocuk gözüyle bakılınca gizemli olan yerdir. zira sıvı sabunu olsun, hoş kokuları olsun, öğrenciye yasak olması olsun daha tuvalet kağıdı kullanmayı öğrenmiş sabi öğrencinin gözüne pek bir şatafatlı gözükür.
bir kere öğretmenim bana anahtarı verip öğretmenler tuvaletini kullanmama izin vermişti ama gördüklerimi kimseye anlatmayacağıma yemin etmiştim,üzgünüm dostlarım yeminliyim...
diyerek heyecan katmak istesem de katamıyorum malesef bildiğin tuvalet işte lan.
