ilk aşkım gizem isminde bir kızdı.
Sınıfın en güzel kızıydı.
Herkese nasip olmaz ilk aşkıyla sevgili olmak.
Bana oldu.
8 yaşımızda 2. Sınıfa giderken bir gün okulun arkasındaki çimenlere yan yana uzanıp bulutları seyretmiştik.
Sonra bana bizim çocuğumuz mu olacak diye sormuştu:)
Hala buralarda yaşıyor, ortak arkadaşlarımız var. Evlenmiş, çocuğu olmuş. Aslan gibi bir de eşi var.
insan ilk aşkını unutamıyor. Sevgili olarak aşk olarak değil, aklına geldiğinde içinde oluşan kıpırtıyı. iyi bir kızdı Gizem, hep de iyi oldu.
Asla insanın zararına oynamazdı. Amiyane tabiriyle kahpelik yapmazdı yani. Delikanlı bir ruhu vardı.
Hayat mutluluk versin, herşey gönlünce olsun:)
ilkokulda sevgilim yoktu, hatta erkeklerle tek ilişkimiz tekme tokat birbirimize dalmak şeklindeydi. Dolayısıyla yapacağım en büyük çılgınlık da hoşlandığım çocuğa dayak atmak olurdu muhtemelen, gayet mantıklıymış.*
okuldan kaçmak. valla bizim kapıda bekçi olmaz hademe olurdu o da işi çıkınca ayrılırdı kapının önünden. bizim sınıfın pencereside oraya bakıyordu. pencere kenarında oturan arkadaş sayesinde tuvalete gideceğim bahanesiyle (5dk arayla) okuldan kaçtık ama 10 dk sonra yakalandık.
ilkokulda ne sevgilisi ulan? diyemeyeceğim. kendimi asla yakışıklı görmem ama bir çekiciliğim vardı hep taa o zamanlardan ayşe adlı bir kız sürekli peşimde dolaşırdı hayal mayal hatırlıyorum ben bunu çok konuşuyor diye bildiğin döverdim ve kız hala peşimden koşmaktan vazgeçmemişti.
gel zaman git zaman geçen yıl kızın evlendiğini hatta çocuk sahibi olduğunu öğrendim memlekete gittiğimde bir buruklum yaşadım çok garip bir duyguydu ilk aşkın ulan ilk kadının...
4 ve 5. sinifta övgü denilen bi kiz benden hoslaniyodu ne zaman hoca sinifta yerimi degistirmeye kalksa hep övgü buraya gelsin diyordu kizla iyi anlasiyordum ben tabii tum herkese arkadas oyun arkadasi gozu ile bakiyordum.
ha birde bana hep yakaklanma pahasina kopya verirdi sinavda onun sayesinde notlarim yuksek gelirdi tabii sinav zamanlari gecince ben hemen gidip hoca ile.konusuruz yalvar yakar gene o pic arkadaslarimin yanina otururdum.
o zamanlar kafa basmiyor.ki aska felan isimiz gucumuz oyundu.Yoksa tut kizi kolundan birakma bir daha.
Anaokulundaydık ve beni kovalarken girdiğim kızlar tuvaletine kadar peşimden gelmişti. Birçok kız gülüp dalga geçmeye başlamıştı Uzay'la ama bana dünya tatlısı görünmüştü. Bi öpücük kondurup yanağına sınıfa koştum. Koşarken arkama baktım. Bizimki yok ortalıkta. Kalakalmış kızlar tuvaletinde. Hala hatırlarım Uzay'ı.
Şu, duvara yaslanmış kişinin kolunun altından geçerek serbest bırakmaca oyununda birbirimizi yakalamak bahanesiyle çılgınlar gibi sarılmak. * o yüzden hep karşı takımlarda olurduk. O beni yakalardı ben onu yakalardım, yeşilçam gibi.
