amına koduğumun kurbağasının kalbinin odacık sayısı, onun yerine bir tane çocuğa ağaçlar da canlıdır, onların da korunmaya, nefes almaya, yaşamaya hakkı vardır diye öğretilseydi, parklar bahçeler; "Feyyaz <3 Ayşegül" yazılarıyla dolu olmazdı belki.
bir çoğu insanın hala aklında olan bilgiler bütünüdür. kafaya format atılsa da unutulmaz bunlar.
mesela ayın aslında bir ışık kaynağı olmadığı, güneşten aldığı ışığı yansıttığı yıllardır ayın bir ayıbı gibi nesillere aktarılmıştır.
+ hilmi abi duydun mu ay aslında bir ışık kaynağı değilmiş, güneşten aldığı ışıkları yansıtıyormuş.
- vay orosbu cocuu.
bunu haricinde; kışın yaprakalrını dökmeyen ağaçlar mı istersiniz, şemsi efendi ilk okulu mu istersiniz, kutup yıldızıyla yön bulmalar,
ege de dağların denize dik uzanması *,
ve en acısı: gülünecek bir şey varsa hep beraber gülmemiz gerektiği.
