bir şeyi yanlış yaptığımızda silmeyip, onu akşama görmemizi sağlamaya yarar. eve gidince karşımızda her şeyiyle kusursuz, doğru olan bir defter değilde, üstü karalanmış önce yanlış yapılmış ama sonunda doğruya nasıl ulaşıldığını gösteren bir defter durur akla muhakame mantığının daha hızlı yerleşmesine yardımcı olur. en azından biz ilkokul boyunca böyle gördük.
her nedense ilkokul öğretmenlerinin gıcık olduğu bir olaydır. "sen bi dur velet, tükenmez kalemi bi ben kullanırım bu sınıfta, senin daha 40 fırın ekmek yemen lazım" der bi eda ile karşı çıkarlar tükenmez kalem kullanımına. ( daha doğrusu bundan tam 22 yıl önce benim zamanımın ilkokul öğretmenleri böyleydi ).
tükenmez kalem gün gelipte tükendiğinde daha küçücük olmanıza rağmen hayatın gerçekleri yüzünüze bir tokat gibi çarpar. sonra babanız size bir çikolata alır ve moraliniz düzelir.
