"acaba kutu kola var mı" diye çöpleri bir bir didikleyen, futbol aşkıyla yanıp tutuşan yavruların yapmış olduğu hadise.
şimdiki ilkokul tayfaları ne yapıyor bilmiyorum ama biz yaptık yani zamanında. çok da mutlu oluyorduk. *
UFAK MEYVA SUYU KUTULARI DA OLURDU AMA KARTON OLANLAR. BiR GÜZEL PATLATILDIKTAN SONRA
MAÇA GEÇiLiRDi. BAZEN YERDEN UÇAK MiSALi HAVALANAN KARTONA KAFA ATAN BiR ÇOCUĞA ŞAHiT OLMUŞTUM.
yeni alınan ayakkabıyla "oynasam mı oynamasam mı" ikilemi yaşanır , ardından "amaaan boşver" denilerek harala hürele olaya dalınırdı. Dibe girilip top , namı diğer kutu kola havaya kaldırılırdı.
bizim zamanımızda lükstü, zengin veletlerin yaptığıydı. gariban bizler, 2500 liraya aldığımız sade gazozu 3 kişi bitirmeye uğraşırken, bir diğer teneffüste oynayacağımız futbol malzemesini cebimizde altınmışçasına saklardık.
80 lerin çocukları bu işi gazoz kapağıyla yapardı.
güzel günlerdi be, bi bokumuz yoktu ama şimdiki çocuklardan daha mutluyduk ve obez değildik. fame city'e ilk gittiğim gün uzay üssüne girdim zannetmiştim.
