bugün

kesin yerlere yatan kaçmaya çalışanların olduğunu hatırlıyorum.
Bayildigimi hatirliyorum. Evet hatta verem asisi olacaktik. Test asisi yapıyorlardi önce. Ben o test asisi sirasinda bayilmistim. Sekerli su verip yatirmislardi.
kolumuzdaki o asi izleri en cok aklimda kalandir zira her aynaya baktigimda hatirlarim.
her sınıfta mutlaka bir cesur yüreğin olması. herkes ağlayıp zırlarken kendini sıranın en önüne atıp karizma yapması.
en güzel kısmı aşıdan sonra eve gitmektir. bir de hep korkudan verdikleri pamuğu uyuyup kalana kadar aşı üzerinde tutardım.
Aşı olacağız diye okuldan kaçtık sercan adlı arkadaşımla. Ve daha sonra babamın muayehanesine gittik. Tabi yağmurdan kaçıp doluya yakalandık. Onun babası da benimki de meslektaş. Gidip paşa paşa vurulduk. Her zaman asilik yaramıyor.
Şu kolda hayvan gibi iz bırakan aşıdan ikinci kez olmam hepatit b mi c mıdır nedir.
Annemi arayip onay istediler ikinci kez yine oldum kolumda baş parmak kalınlığında iki aşı izi var. Hain karı.
Sira arkadasim ayni zamanda en yakin arkadasimdi. asidan cok korkardi.
hemsireler iceri girdikleri an gözleri dolardi.
ona cesaret vermek icin hep önden ben olurdum asiyi. canim acisa da hic acimadigini söylerdim elbette.
Sınıfın en kabadayısı ben olmam diye zırlayıp ağlamıştı.
Kahkaha attığımı iyi hatırlıyorum.
Sınıftan kaçıp bahçede iki hocayı pesimden koşturmuştum. Kusura bakma ortmenimmmmm. Yine olsa yine aynısını yaparım.
En ön sıraya geçerdim ki acı çekeceksem çabuk geçsin diye.
Hoşlaştığım kızla iddiaya girmiştik, kim mimik bile oynatmadan aşı olursa bütün parasını ona vericekti. En önde ben vardım, kadın aşıyı bir çaktı koluma çığlık attım resmen. Dart oku atar gibi fırlattı namussuz. Kız gelip aşı oldu, mahkeme duvarı gibiydi. Sonuç olarak aç kalmıştım.
Ben aglamadim ama siz hepiniz agladiniz hahaha narasi ile sinifta bir kac gezmis olmak.
Herkes ağlıyordu.
öğretmenin de gazlamasıyla sıranın her zaman en önüne geçtiğimi hatırlarım.
Annem hemşire..şerefsizlik olsun diye hep haftasonu evde asi olurdum..asi olunacağı gün rahat rahat milletin gerilmesini,ağlamasını izler dalga geçerdim..
Hissetmemek için istiklal marşına dikerdim gözümü. Onu okurdum. O okunurken hiçbir saygısızlık yapmamam gerektiğini düşünür hareketsiz aşının bitmesini beklerdim. Aşı bitince istiklal marşına saygılı oldum diye de kendimle gurur duyardım. Bence iyi bir strateji geliştirmişim. Şu an stratejimi bir kere daha sevdim.
Siraya girmek. Listenin basindaki hep isyan ederdi.