3 yaşında okumayı sökmüş olan benimdir. okula ultra erken başlarsın bunun sayesinde. ergenlikte zordur (millet sakal tıraşı yaparken ben daha karşı cinsten kaçma dönemimdeydim) ama sonra 20'yi doldurmadan 4 senelik fakültenin biteceğinin verdiği mutluluk bunu örtbas eder rahatlıkla.
bir adet ben olmak üzere okula gitmeden hem okuyup hem yazarken matemetik konusunda hala ilkokul seviyesinde kalmış olması ayrıca araştırılması gereken çocuktur.
(bkz: efendim noldu)
gerçekten kötü bi durumdur abim benden bir yaş büyük ve onla beraber okuma yazma öğrendim ve onun ödevlerini beraber yaptık yani ben daha okula gitmeden 1.sınıfta yapılan her şeyi bakın abartısız diyorum ödevler okuma metinleri fişler falan ne varsa yaptım hep avantajlı olduğumu düşünürdüm fakat durum hiç öyle değildi okula başladığımda sanki cüzzamlı yaratıklar gibi dışlandım ve okuldan soğudum 1 yılım boşlu boşuna heba oldu şimdi sorsanız pişman mıyım diye hayır derim çünkü o birinci sınıfta yaşadıklarım beni sınıf arkadaşlarımdan daha olgun bir öğrenci ve sorumlulukları daha rahat üstlenebilen bir karakter yaptı.teşekkürler makina
Ben ve viyana kusatmasindaki kus 3.5 yaşında okumayı öğrenerek aralarına dahil olduğumuz çocuklardır. Okumayı bildiğimiz için anasınıfından direk 2'nci sınıfa geçirilmiştik. Ama yazı yazamadığımız için geri 1'e düşürüldük.
çok da önemli değildir. az çok ilgili babaların başaracağı bir beceridir. babam sayesinde öğrenmiştim.
okuma yazmayı geçtik, 2 şer 3 er 4 er binlere kadar saymayı bilen ben, babam rahmetlinin her gün aldığı Tercüman gazetesini gelen misafirlere eksiksiz okuyan ben, tahtaya yazdığım yazının düpdüzgün olması sebebiyle müfettişten aferin alan ben ilkokul 1. sınıfta sınıfta kalacaktım neredeyse.
3 yaşında kendi kendine okumayı öğrenmişgillerdendir. benimdir. o birinci sınıf işkence gibi gelir, kimse okuma-yazma bilmiyor, sen salak gibi bildiğin şeyleri yavaş yavaş yapıyorsun falan.
kötü bir öğretmene denk gelirse ilk okul hayatı kabusa dönecek çocuktur.
bendim bu çocuk. 3 yaşında kendi kendime öğrenmiş olduğum okuma yazma sayesinde tüm ilk okul hayatım boyunca elime tutuşturulan kitapları en arka sırada tek başına kitap okuyarak geçirdim. psikopat ilk okul öğretmenim tarafından "diğer öğrencilerin kendilerini eksik hissetmemesi" adına tek başıma oturma ve diğerleriyle çok muhatap olmama cezası verilmişti. ceza diyorum çünkü ilk okul öğrencisine okuma yazma biliyor, diğerlerinden önde diye verilebilecek en adi cezadır bu.
velhasılı kelam seni kınıyorum ve sana laflar hazırladım sayın ilk okul öğretmenim.
o zamanlar bunu büyük bir şey gibi görür fakat sonradan hiçbir halta yaramadığını, herkesin zaten öğreneceğini gördüğünde hayal kırıklığına uğrayabilir.
