yıllar sonra hatırlandığında insana komik gelen detaylardır..
defterdeki sayfasında yer kalmadığından, diğer sayfaya geçmek için parmak kaldırmak suretiyle:
-hocam diğer sayfaya geçebilirmiyim? diye öğretmenden izin almak.. (bkz: ben) öğretmen geç yavrum diyene kadar ögretmenin gözünün içine bakarak beklemek.
22 yaşında, ilkokul 1 defterim elime geçtiğinde tüm b harflerinin d , tüm d harflerininde b diye yazıldığını görmek. ve ögretmenin üşenmeden bunların hepsini düzeltmiş olması.
-kızların defter kenarlarını süslemesi,
-dersteyken tuvalete gitmek için bir türlü izin alamamak,
-törenlerde bando ekibinin okulun olduğu mahallede tur atması, çocukların kendi aralarında fısıldaması,
-beslenme saatinde kim ne getirmiş diye etrafı dikizlemek,
-resim derslerinde hep serbest resim çizilmesi,
-okulun son günü okula en güzel kıyafetlerle gitmek,
-öğretmenler gününde öğretmene komik hediye almak (şeker, çikolata, cips)
-tuvaletleri dinleyip, ses çıkaranlara gülmek,
-tahtaya konuşanların yazılması,
-seçilen kollar,
-sınıf kitaplığından kitap alıp, bir daha götürmemek vs.
hoca sınıftan çıktığında başkanın yaramazlar listesine adınızı yazdığında hoca gelene kadar adınızı silmesi için her türlü rüşveti verseniz bile o zamanın ispiciler kralı sınıf başkanın adınızı sınıf öğretmenie vermesi ve ardından ''ben yapmadım örtmenim ali yaptı'' denmesi.
ders sırasında köşedeki çöp tenekesine gidip tahta kurşunkalemi kalemtraşla açmak ve daha da ilginç olanı, aklınıza dersi kaynatmak, ön sırada oturan kızların bacaklarına bakmak veya bunlara benzeyen herhangi bir piçliğin hiç bir şekilde gelmemesidir..*
derste kalem açmak için çöp kutusunun başına 3-5 arkadaş toplanıp , koyu muhabbete dalmak; akabinde öğretmen tarafından farkedilip yerine oturtulmak , ardından kalem açma işinin derste yasaklanması.
ilkokul 1. sınıfta aşı olunacağı zaman fırlayarak sınıftan kaçma ama talihsiz bir şekilde koşarken okul müdürüne yakalanıp müdürün kucağında ağlayarak aşı olma. **
-aşı olmamak için kaçışlar ve ağlamalar
-bit kontrolü
-ders ortasında kalemtraşını kapanın soluğu çöp kutusunun başında alması ve muhabbete koyulması
-özellikle erkek çocuklarının cam diplerindeki macunları birbirlerine fırlatmaları, *şanssızsanız fırlatılan macunun saçınıza yapışması... **
ilkokul 1. sınıfın ilk günlerinde herkes ağlar. çok ağlayan olursa öğretmen ağzına çarpar. böylece küçük sabi daha da ağlar. böyle anlatınca pek komik olmadı tabii.
bizim sınıfa biri sıçmıştı. yani o zaman komik değildi ama yani düşünüyorum da şimdi de utanç verici bi anı olsa gerek o çocuk için. yazık ama sınıfın da orta yerine sıçılmaz ki.
ilk gun, silgisini alan arkadasin elini, nasil ayarladiysa tamda avcunun icini isirmasi bugun icin komik olmakla birlikte revire bagris cagris giden kizin sira arkadasi olarak zorla goturuldugum ilk gunde hicte komik sayilmazdi
-ödevi yapmayıp, defteri evin en ücra köşesine saklamak.* okula gidip defterimi evde unuttum numarası yapmak,
-okulun kapısında öğretmeni bekleyip, sıra ve koro halinde, boğazını yırtarcasına "günaydıııın örrrtmeniiim" demek,
-yerli malı, yurdum malı diyip okula kola, cips getirmek,
-andımızı okumak için bir yerlerini yırtmak,
-defterleri kaplamak, üzerine çıkartma, etiket yapıştırmak,
-defter kenarına ataç takmak, buna rağmen kıvrılan yapraklar,
-anket defteri hazırlayıp, herkese yazdırmak,