ilk defa bir kızla konuşma gayretinde bulunmuştum, daha önce aynı ortamda bulunmuştum onunla daha önce.
esprilerime gülmeler, yanımda hep benimle muhabbet kurmaya çalışmalar falan.daha 6.sınıfa gidiyorum, ilgi görünce ilgi gösterme gereği duyuyor insan.
neyse, bayağı cebelleştim, ikna ettim kızı, beraber olmaya başladık fakat bir kere bile yan yana gezmedik.
buna yıl başında hediye almıştım, arkadaşımla göndermiştim bir de hediyeyi, durum o kadar vahim.
ilk başta hediyeyi almadı, laga luga etti fakat zorla kabul ettirdim.
sonra sevgililer günü geldi çattı, 6.sınıfa gidiyorum ve kız hediyelerimi kabul etmiyor, o zaman tek yol hediye isteyip istemediğini sormaktı. yine arkadaşımı yolladım ve hediye almamı isteyip istemediğini sordum, o günden sonra ayrıldık tabi.
çocuktuk be baba.
bizim zamanımızda* okullarda ıkır ile mıkır mıydı neydi öyle bir süt dağıtıyorlardı her gün.
anne: bak hem bu koyduğumu hem de okulda dağıtılanı iç emi, kontrol edeceğim.
iç burkan evlat: ama ikisini birden nasıl içeyim? bir tanesi yeter, al bunu.
anne: evladım, gelişme dönemin iç, dahasını istersen de in kantinden al.
iç burkan evlat: anneee, bir tane süt içmek istiyorum, anlıyor musun beni?
anne: annelere bağırılmaz.
hülasa; sevgili ıkır ile mıkırcılar sizin yüzünüzden günde 2 paket süt içmek zorunda kaldım. sonuç mu? 10 yılı aşkın süredir süt içmiyorum.
Sınıfın inek öğrencilerinden biriydim ben . Her sınıfa gelir ya "fotoğrafçı amca" o gün de bayramdır "değişik bişiy " gören çocuğa. Nasıl seviniyorum nasıl seviniyorum öğretmen Önce toplu fotoğraf çekmek için sıraya koyuyo bizi , bakıyorum kırmızı ayakkabımın birinde fiyonk yok düşmüş. suratımın şekli değişiyo kıpkırmızı oluyorum ayakkabıyı saklamaya çalısıyorum ama yok olmuyo . iki dakika sonra öğretmen geliyo 3 öğrencisiyle ayrı fotoğraf çektirmek istiyo biri de benim. Yine ayakkabımı saklamaya calısıyorum ağladım ağlıycam....Hala durur o fotoğraf albümde suratımda kocaman bi mutsuzluk üzerimde mavi önlük, ayaklarımda iki kırmızı ayakkabı tek fiyonk.
o zamanlar bu bir zenginlik mi yoksa başka bir şeyin göstergesi miydi bilmem ama yamaha flütü olan tiplere hem imrendim o yıllarda.derste onlar kılıfından çıkarırlardı güzelim flütlerini biz de kırtasiyeden alınmış 3 liralık flütle çalardık.geçenlerde store'da gördüm o hain yamahayı fiyatına baktım 13 lira civarında bişeydi.biraz baktım flüte sonra gülümseyip devam ettim.aslında ne kadar önemsizmiş o zamanlar anlaşılmıyor tabi.demekki hocalar gitar isteseydi flüt yerine birkaç kişi katil olurdu.
