her daim isyan etme ve yalvarma arası bir şey yapıyorlarmış gibi çıkan ses tonudur. muhtemelen binlerce küçük manyağa gerçekten hem isyan edip hem yalvarmaktadırlar. ayrıca cuma günleri törenlerde bir türlü sıraya girmeyen öğrencilere karşı saniyeler içinde kendilerini kaybedip orijinal dublajlı japon çizgifilmlerindeki gibi aniden kükreyebilmektedirler.
"oğlum!... kızım!... yapma ama artık yaaaa [ön sıralardaki birkaç öğrenciyi yıkayan tükürük damlaları ve aniden yükselmiş bir sesle] çocuğum!!" şeklindeki sözleri sanırım her yerde aynıdır. hele ki bizim zamanımızda kürsüden hiddetle inilip adeta akrobatik bir gösteri yapıyormuşçasına kollar arkada bağlıyken öğrenciye tekme atılırdı (nasıl bir rahatsızlıksa) ve biz daha da gülerdik bu durum karşısında...
gerçekten çok komik insanlar ama kim o kadar manyakla uğraşsa bir noktadan sonra kafayı bozar, hak vermek lazım.
