Bu gün içtenlikle kutluyor mudur bu güzide günü? merak ettiğim öğretmendir. Her şeyi anlarım, ama ilkokul çocuklarının eleştirilmesini, en ufak sese irrite olan bir öğretmen (!) tarafından pata küte dövülmesini anlayamam. Eskilerden bahsediyorum, duyduğuma göre artık dayak kalmamış, yani yeni nesil kardeşlerimiz pek anlamaz anlattıklarımı o yüzden. Bakın, ilkokul diyorum yalnız, en büyüğü 5'e giden 10-11 yaşlarında çocuklardı, ödev yapmadılar diye sıra dayağı da yediler, öğretmeni kocası/karısıyla kavga edince acısını da çektiler, bazen beslenme getirmedi diye, evet beslenme getirmedi diye dayak yiyenler oluyordu, belki evinde beslenmesini dolduracak yiyeceği yoktu, belki beslenme çantası yoktu, belki onunla ilgilenecek annesi yoktu kim bilir? dayak yemek zorunda değildi bu çocuklar. Bu tür öğretmenlere asla saygı duymadım, duymam da... He iyileri yok muydu? her meslek dahilinde olduğu gibi vardı, güler yüzle, şakayla ders anlatan, öğrencileri anlayan, onlar da ona saygı gösterirdi, böyle adamlar sessiz olalım deyince çıt çıkmazdı, demek ki dayak en son yöntem olmalıydı. Ve bence ülkede böyle kutsal görülmüş meslekte sana emanet edilmiş çocuklara dayakla eğitim başından beri hiç olmamalıydı.
