ilkokul ogretmenleri tarafindan, korpecik beyinlerin ilerideki hayatlarini ne sekilde etkileyeceklerinden bihaber savurulan sinir hali laflaridir bunlar.
*sami ac defterini yavrum. odevini gorelim bir.
-unuttum ogretmenim.
*yapmayi mi unuttun?!?!
_evet ogretmenim. dun aksam papua yeni gineden misafirlerimiz geldiler. tam oturuyorduk elektrik kesildi. mum falan yaktik ama firtina, deprem, sel...tam kiyamet mi kopacak diyorduk ki misafirler kalktilar. biz de uyuduk
(oha denmesi beklenir ama ogretmendir kisi, demez, diyemez, yaziktir).
*odevini yapmayi unutur mu evladim insan. *kendini de masanin altinda unutsaydin*
_niye ki?
*...
(bu sacma sinir fiskirmasini yapmayan ilkokul ogretmenine denk gelmedim. sebebi nedir, ilk kim demistir, neden demistir bilinmez. masanin altinda neden unutur ki insan kendini???)
sinifta gurultu yogunlugu oldugu esnada 'kucuk seslerle konusun evladim' diye haykirirlar bir de bu ogretmenler. o yaslarda, konusurken etrafa agzimizdan harfler dokulup saciliyor da biz goremiyoruz sadece ogretmenler goruyorlar diye dusunulur muhtemelen.
her birini tek tek saygiyla anmak gerekir bu ogretmenlerin, o ayri...
