herhangi argo yahut küfür içermeyen ama yıllar sonra düşünüldüğünde kişiye ben çocukken ne kadar aptalmışım hissi veren tezahüratlardır.
(bkz: 3 5 7 10 bizim okul şampiyon.)
lisede bu aptallık atıldıktan sonra tezahüratlar ergenliğinde vermiş olduğu ruh haliyle yeni bir anlayışla ve çoşkuyla söylenir. tabi her okulun bir tane de piç i vardır. ve o maçlara nereden bulduğu bilinmez mutlaka darbukayla gelir.
(bkz: piç piç piç kolej siz paralı biz beleş)
karşı tarafın tezahüratlarını bastırmak için " trt ankara çocuk korosu" denirdi bir zamanlar..bazı demeyen embelehlerde olabilir tabi, neticesinde çocukken söylenen şeylerdi bunlar, hangi g*rzek hala eksi oy verir anlamam..
domatesin çekirdeği sap sarı sap sarı 5 a bu dunyanın şap şalı , domatesin çekirdeği kırmızı kırmızı 5 c bu dünyanın yıldızı yıldızı. (bkz: ne domates miş)
