lan nasıl unutayım her akşam aynı masada yemek yiyoruz. hala yaramazlık yapınca kulağımdan çekiyor, hala öğretmenim dedirtmeye çalışıyor her baba dediğimde.*
benimdir o. ilköğretim öğretmenimin babam olduğu düşünülürse şu anda salondaki kanepenin üstüne uzanmış televizyon izleyerek malafatını kaşımakta olan adamı nasıl unutabilirim ey uludağsözlüğün ulu yazarları?
yıllar sonra ilkokul öğretmenimin izini sürdüm ve nerede olduğunu buldum... bana dediler ki "şu şu öğretmenevinin lokalinde sabahtan akşama kadar her gün okey oynar..gidersen muhakkak görürsün..."
ben de ziyaret etmekten vazgeçtim. düşünüyorum da daha iyi öğretmenlik yapabilirdi zamanında. daha iyileri de vardı çünkü....
çünkü o insanı 5 sene boyunca hafta sonu ve tatiller hariç her gün bilfiil görmüş olan insandır. bu süre boyunca hergün gördüğü bir insanı unutması mümkün değildir.
dun gece ruyamda gordum kendisini ve malesef yine yaramazlik yaparken yakaladi beni..
ama teknolojiyi takip etmis, arkamdan gelip kulagimi cekmek yerine , elektrik verdi kulagima.
o kadar vurmayin hocam bir daha yapmiyacagim demistim ilkokuldayken; al iste psikolojimi bozdun.!
psikoloji bilimi bu konuyu idol çerçevesinin içerisinde barındırmaktadır. o körpe yıllarda alınıcak pek idol olmadıgı için; karşı cins ise hayranlık, hem cins ise (hayranlığa istinaden) idol olarak etkilemektedir körpe bedenleri. bu hayranlık kavramlarının loblara akması sonucundada hiçbir engel olmamasına istinaden akan yıllar bu bilgileri çürütememektedir.
sadece öğretmenine duyduğu sevgi ya da saygı yüzünden değil, bazen duyulan nefret yüzünden de unutamayan insandır. birinci sınıfta, okulun ilk hafatasında tokat atılır mı lan çocuğa allahsız?!!
