ilkokul 3' e giderken sınıf öğretmenimime aldığım bardaktır.
onun cevabı ise:
- sağol isipsiz yavrum bu bardakla çay içtikçe seni hatırlayacağım demişti.
sınıfta ki öğrencilerin çoğunun annesi çiçek göndermişti. annemin ise aklına gelmediğinden dolayı gidip cep haşlığımla bardak almıştım. aradan 20 sene geçmiş ne zaman 24 kasım olsa bu olay aklıma gelir.
verilen hediyeyi geri gönderen zihniyetler de var. plastik şişede verilen kolonya şişenin çatlaması sonucu hafif sızmıştır ve karşısındaki heyecanlı minicik yüreği anlamayacak kadar empati yoksunu öğretmen hediyeyi beğenmemiş; "götür bunu annene geri ver demiştir". böyleleri de öğretmen olurmuş zamanında utanmadan.
baklava. ciddiyim. uc dilim goturmustum. ancak beden egitimi dersinde biri cantama girip o baklavayi yemisti. ogretmenimin sonradan haber oldu bundan. bayagi gulmustu duruma.
