Bir yaz gecesiydi, bizim sokakta
Güzel bir ayışığı vardı...
Dört oğlan, yedi kız
Onbir kişiydi...
Saklambaç oynadınız mı siz de çocukken?
Bu da soru mu, elbet oynadınız.
Onbir kişi, onüç-ondört yaşlarında
Kimimiz kısa pantalonlu, kimimiz çocuk
Ağaç arkalarında, köşe başlarında
Saklanıverirdik teker teker...
Kırmızı entarisi beyaz puvanlı
Bir kız vardı içimizde
inanın ki ismini bile unuttum!
Şeker mi şeker...
ilk öpüşmem o kızla oldu benim
Saklambaç oynadığımız bir gece
Herkes bir köşeye sinince,
Onunla aynı yere saklanmıştık...
Görülmemek, duyulmamak tatlı şey
Hele korku... gizliliğin lezzeti...
Nefesimiz birbirine karışıyordu
Etime dokunuyordu eti...
Hiç de öpüşmek niyetimiz yoktu
Yoktu ama, ya o tatlı gizlenme.
Bir ateşi körüklüyordu içerden
Ne oldu, ne olmadı... bilmiyorum
içimde bir gıdıklanma oldu birden
Önce elini tuttum... sonra omuzlarını
Aaah!... o fısıltı halindeki gizli itiraz.
-Yapma ne olursun bir gören olur.
-Hayır! kimse görmez... beri gel biraz!
Bimezdim sevgilinin dudaktan öpüldüğünü
Dudaklarım hafifçe yanaklarına değdi.
Parmaklarım göğüslerine.
Bu bir öpüş değil, başka bir şeydi...
Saklambaç oynadınız mı siz de çocukken
Sizin de ilk öpüşünüz böyle mi oldu?
Nere gitti o ışıklı geceler?
Kırmızı entarisi beyaz puvanlı kız
Ne oldu?
Kırmızı entarili kızın
Şimdi başka elbiseleri vardır.
Evlenmiştir, hanım hanımcık olmuştur.
Çocukları vardır:
Anneleri kadar şirin... tatlı... yaramaz...
Çocuklarını sever, kocasını sever...
Saklambaç oynadığımız günleri hatırlamaz..
dudağımda ilk öpüşün
sıcaklığın hala tende
salkım salkım yüreğimde
ektiğimiz sarmaşığım
yaprak yaprak
oldu şimdi
yeşillendi ay ışığım
dün sen vardın
bu gün de sen
yarın da sen olacaksın
o ilk öpüş dudağımda aşkı
bende bulacaksın
değmeyecek senden başka
bu ellere yabancı el
ilk sen tuttun
ilk sen yaktın
alın yazım altın tahtım
bir gülüşün cana değer
sende sevmiş isen eğer
ben kaldırdım kuralları
yıktım günah duvarları
unutma yar
bu dudaklar
bir tek senin adın anar
hala bekler ilk gün gibi
öpülmedi
taze bahar.
