yağmurlu ılık bir kış akşamda,montumun fermuarını kapatıp, yağmur altında, sokak ortasında , seni seviyorum diyen sevgilinin dudaklarına masum kısacık bir öpücük kondurmak, o anı unutulmaz kılabilir.
otobüs durağı.yanlış okumadınız.gecenin bir vakti,herkes uykulu,evine gitmeyi beklerken sizi gözetlemez zaten.aniden,siz biraz mayışık haldeyken gelen ilk öpücük için hoş bir yer.hele ki hayatınızın ilk öpüşmesi ise.
mekan, bunu daha anlamlı kılabilir veya komik gözükmesini sağlayabilir. önemli olan ise içinden geldiği an olmasıdır. belki o an son andır. kaçırılmaması gereken fırsattır. bir sonraki an olmayacaktır. bu şansı teperek, ömür boyu pişman olmaktansa, bir kere pişman olmak tercihtir.
yıldızların altında, bulutların üzerinde, hep hayali kurulan o yerde olması, gerçekten muhteşem olabilir. ama düşünün bir kere. oraya varma fırsatı belki de hiç olmayacak. bir sonraki adım son adımınız, onla beraber geçirecek son deminiz olabilir. hangisinin daha ağır bastığı tabi ki sizin seçiminizdir. fakat ben şunu bilir, şunu söylerim; gözler birbirini bulup, dudaklar arasındaki o engellenemez çekim başladığı anda, her kim ne olursanız olun, bunu ertelemek dünyanın en zor işlerinden biridir. ertelemeyi başarmak ise çok büyük bir kayıp...
