vayt çaklıt moka içtiğim ilk yerdir.
ilk vayt çaklıt moka içtiğim yerdir.
ilk içtiğim yerdir; vayt çaklıt mokayı.
içtiğim ilk vayt çaklıt mokayı yerdir.
vayt içtiğim ilk çaklıt yerdir moka.
entel yerler bu hale getiriyor azizim. parayı nereye harcasam, adını söyleyemekte zorlanıp kendimi kasacağım yere gitsem diye g*t atıyorum.
taksimdeydi kuzenimle birlikte gitmiştik. abi ben bi tuvalete gidicem demiştim. dur şifre alalım dedi.içimden oha diyerek, o an anladım nasıl bi mekan olduğunu. arkadaşlarımdan duyduğum abartılı şeylerle içeceğim şeyin hayatımı değiştireceğini falan sanmıştım ama olmadı.başka markalar umarım hayatımı değiştirir.
ilk kez gittiğimde premium hot chocolate istemiştim, aldığımda ise içme yeri çok ilginç gelmişti ve milletin nasıl içtiğine bakıyordum. tabi o sırada bardaktakinin ''hot chocolate'' olduğunu unutmuştum ve fondip yaptım. sonuç ise felaket 1hafta boyunca dilim yanmıştı.
ne var ne yok diye bilinmediğinden dolayı listeye bakıp önce isimleri içinden okursun baktın evet lan oluyor söyleyebiliyorum dediğin birşeyi istersin...
birde param var benim önemli değil hem ünlü buranın kahvesi güzeldir diye düşünüp en büyüğü olsun diyeni gördüm.
gitmedim ve gitmeyi düşünmediğim yer, sebebine gelince gereksiz geliyor bana ya ne biliyim lüks restoranda mı kendimi gösterir hava atarım starbucksta mı?
tarık adlı kankamla para harcayacak yer arıyoruz ve starbucks'a gözümüz çarpıyor. ve o güzel tecrübeyi yaşamış oluyoruz, ki şöyledir.
t * : kanka bak şimdi, içeri giriyoruz ve sanki hep geliyormuş gibi yapıoruz, okey baba?
me * : tamam kanka, merak etme sen. **
t : * ımmmm, acaba ne alsak be kanka?
m : bilmiyorum ki kanka, en son aldığımızdan alalım. **
birbirimize bakmaya devam ederken, tarık dayanamaz ve
t : abi biz ilk defa geliyoruz, en güzel neyse ondan versene. *
m : *
ve sonra sıcacık kahvemizi içer, çıkarız. yaşanması gereken bir tecrübedir. *
içeri ilk defa adım atıp da ne içeceğiz diye arkadaşına dönüp çaresizce yardım dilendiğin kafedir. zira mochienuorano gibi tuhaf isimli içeceklerin ne içerdiğini bilmeden etrafındakilere bak ben buraya hep geliyorum hıh hep de bundan içerim izlenimi vermek için içeceğin adını bağırarak söylediğin sakızları sevilesi yerdir.
uzun zamandır yapmak istediğin kahve kitap keyfini yorucu geçen günün sonunda starbucks'ta yapmaya karar verirsin, berkecan da sürekli buraya geliyor bakarsın karşılaşırız heyecanı da vardır serde. üst kata çıkar, masalardan birini itinayla seçer ve pufidik koltuğa kendini atıverirsin. bu ne biçim hizmet, yarım saattir oturuyorum ne masadaki bardakları aldılar, ne sipariş aldılar diye asabiyetin doruklarına çıkarsın. tam o an yakınlardaki masaları temizleyen yeşil önlüklüye tüm müşteri haklılığınla; 'arrkadaşım daha ne kadar bekleyeceğim sipariş verebilmek için!!' diye seslenirsin. 'daha fazla beklememek için aşağıya inip kendiniz almalısınız, self servis' cevabını alırsın. çantası bileğine yapışık, Serpil çakmaklı saç modelli kızlar kikirdemektedir. inersin aşağı tabi ama gözün sadece kapıyı görür. hani gloria jeans bunun kardeşiydi lan?! sonra büyüdük tabii, iş yerinin altına starbucks da açılınca ekstra shotlar havada uçuşuyor artık*
normalde hiç uğramadığım ve uğramayı düşünmediğim yerin kuruluş yıldönümü adına bedava kahve verdiğini duyunca arkadaşlarla beraber gidelim dedik. o aralar da ilgilendiğim bir kız var, beraber gidelim dedim tamam dedi. biz de gittik. ben ilk defa gittim. bize kuponlar karşılığında kahvelerimizi verdiler. orada zannımca 8 yıldır yaşayan bir entel kılıklı amca ise kalabalığı görüp "nasıl olsa bedava" dedi, ben sallamadım. yukarı çıktık, kahvelerimizi içtik, 5 kişi gayet de gülüp gırgırımızı yaptık. millet orda lümpen lümpen fularlarıyla "ahhahhahha" diye gülerken biz içimizden geldiği gibi güldük. sonra da çıkıp gittik. bu kadar. *
bundan iki yıl önce yaşadığım tecrübedir. benim dışımdaki bütün bahçeşehir üniversitesi'nde okuyan arkadaşlarım(!) ve onların arkadaşları arasında yeterince ezilmem yetmiyormuş gibi starbucks'a girip ne içeceğimin sorulmasına karşılık "sıcak çikolata" cevabımla onları dumurdan dumura soktuğum tecrübedir. şimdi dönüp arkama bakınca ben de dumur oluyorum orası ayrı. o zaman fakirdik ama mutluyduk be sözlük. şimdi iki günde bir starbucks'ta takılıyorum da noluyor? her gün dert, her gün çile. çok yalnızım sözlük.
lise 2'de yaşadığım tecrübedir.ordaki servis sistemini yada nesi güzeldir bilmediğim icin tedirginlik yaşar mıyım diye düşünmüştüm.sonuçta arkadaşlarla gidiyoruz.sağolsun yakın arkadaşlarımdan biri - oranın huyunu suyunu bilen- yardım etti ve 20 yıllık müşterisi gibi davranmamı sağladı.
çok heyecan vericiydi. ne içmem gerektiğini bilemedim öylece etrafım baktım ve ev arkadaşıma usulca fısıldadım: kendine ne alıyorsan bana da ondan al...
