geçen yıldı galiba harem otogarındaki büfelerin birinin önünde içtiğimiz 2 kahve için hırtonun birine 10 lira ödemiştik o zaman bu kapitalist düzenin illaki bir parçası olacaksam bunu hebele hübele konuşamayan bir hırtoyu zengin ederek değil de en azından klas bir mekanda bilinen bir markayı zengin etmeye çalışarak yapmam gerektiğini anlamıştım.
salaş bir mekana gidersiniz hazır iran nescafesine 4 lira ödersiniz 20 dk sonra garson etrafınızda niye sipariş vermiyon lan bakışlarıyla sizi taciz etmeye başlar vs vs vs ondan sonra gelirsiniz buraya 7 lira verip saatlerce karı kız kestiğiniz, fotoğraf çekilip facebook profilinize koyup aklınızca hava attığınız hatta instagram facebook sosyal sitelerden yer paylaşımı yaptığınız üstelik saatlerce bedava internetini kullandığınız mekana bok atarsınız.
arabamı yeni almıştım ve arkadaşım malum yerde beni bekliyordu, bende havalı şekilde onu almaya geldim araba stop etti benzin ibresine bakmamışım,zira benzin bitmiş trafiğe engel olmamak için arkadaşla arabayı biraz itip yanaştırdık ve benzin almaya gittik.
Tam olarak çözemediğim için o ilk starbucks tecrübesi benim için sürekli tekrar ediyor. Sanki zamanın o kısmı sabitlenmiş ve ben hep o anı baştan yaşıyormuşum gibi. Çözemiyorum arkadaşım, sipariş vermek için farklı bir dil öğrenme zorunluluğu var yemin ederim. Orta şekerli türk kahvesinden öteye gidemeyen adamın işi değil starbucks.
-ben bi frappe alayım
+üstüne jokojamba kokisopila istermisiniz?
-hıı olsun
+coconutslar beyazmı siyahmı peki?
-valla siyah olsun
+krema istermisiniz?
-olur (acaba şu ana kadar nasıl bişey yarattım)
+12,25.. şifre lütfeen...teşekkürler.
5dk sonra arkadşın normal görünümlü kahvesine hallenirken..
Bir eylül akşamı, hafif bir rüzgar esiyor ve kahve kokusu eşliğinde yürüyorum kalabalık kaldırımda... yaklaştıkça artıyor havadaki kahve aroması ve nihayet yeni öğütülmüş kahve çekirdekleriyle oluşturulmuş kahvemi alıyorum. Aman yarabbi o da ne biri kahve bardağına isim yazmış diğeri kahve bardağıyla arkadaş olmuş fotoğraf çekiliyor...
O şok ile bardak elimden kayıveriyor bense ağlayarak terk ediyorum starbucks u...
Not; tabiki dalga geçiyorum. Starbucks un 5 kuruş etmez, emek hırsızı, ergen yuvası mekanına gitmesem de olur.
Onu bunu geçtim ilk tecrübe ne yau...
ilk ve son tecrübemdir:
yer: armada/ankara
zaman: soğuk bir kış akşamı
starbucks nedir hala daha bilmem. ha sen de bana kahvehane, aklını alacak derecede akıyorum. o zamanki kız arkadaşım henüz sevgilim olmamışken, saçma bir iddiaya girmiştik. kaybeden starbucks'a götürecek. canıma minnet. kazansam da kaybetsem de o'nunla gideceğiz ya. 21 yaşındaydım ve hiç starbucks'a gitmedim. ayıp değil ya !
(hatırlamadığım)iddiayı kaybettim. gittik, armada'nın alt katındaki starbucks'a. oradaki eleman, kız arkadaşımın siparişini alırken içecek listesini hızlıca göz gezdirdim. "sade türk kahvesi" diyecek halim ve ortam yoktu. en okunabilirini(benim okuyabildiğim) seçtim:
- bir frappuccino alabilir miyim? (şu an itibariyle mevzuyu anlayanlar olmuştur, ben daha uyanmamıştım.)
kasiyer 1-2 saniye duraksadı. acaba telaffuzum mu yanlış diye düşünürken "başka bir arzunuz var mı" dedi. yok deyip kahveleri bekledim.
afiyet olsun diye elime verilen(hem mecazi hem gerçek anlam, kinaye was here.) 2 kahveden biri başımdan aşağı kaynar sular dökülmesine sebep oldu. meğer frappuccino buzlu bir kahveymiş ya la. kız arkadaşım fark etti ama ben bozuntuya vermedim. "tüm kış zaten ben soğuk kahve içerim" pozundayım. o kahveyi bir güzel içtim ve tunalı'ya gitmek için oradan kalktık.
dışarıda hafiften kar ciseliyordu. ama ben o kahvenin bana vermiş olduğu sıcaklıktaydım. belki bu sebepten dolayı değilDi starbucks'I SEVMEMEM ama starbucks'a gitmeyi bir kat daha sevmedim.
ilk tecrübem mecidiyeköy cevahirin karşısındaki starbuckstaydı.
tall boy vayt çaklıt moka dedim çıktım hazırlanmasını bekledim parayı ödedim çıktım yani.
bi bok olmadı.bi atraksiyon ekşın mı kaçırdım lan.
allah allah
Her normal insan evladı gibi kahve bazlı istemek yerine süt bazlı isteyip maceraya kaçarak evde kendiminde yapabiliceği buzlu süt içtiğim bir tecrübeydi. Cool olucam ya kasiyer kıza güzel olanından ver diyemedim. (bkz: ergenlik)
henüz olmayan tecrübedir. evet abi bana böyle herkesin popi olmak için gittiği yerler ters gelmiştir her zaman. gider kahve dünyasında adam akıllı içerim kahvemi mis.
türkiye'de iken sürekli gitmek istediğim, ama paramın olmadığı mekandı starbucks. sonra ne mi oldu? ingiltere'de arkadaşlarla gittim ilk defa. ve caramel macchiato içtim. evet parası güzeldi, ama tadı da. her neyse türkiye'ye döneli 3 yıl oldu ve şimdi ise her hafta sonu starbucks'ta caramel macchiato ve sigara ikilisini buluştururum. ama gel gelelim şöyle bir durum var ki, starbucks'ta caramel macchiato'dan başka hiç bir şey satın almadım. tek farklılık o içeceğin boyları oluyor. (bkz: tall grande venti)
direk gidip masaya oturulur, piyasaya hakim bir ifadeyle. bi bakarsın kimse siklemez. ardından kasaya gidersin bi "moça" dersin. moça değil mokha efendim der orospu ingilizcesiyle. sonra mokha gelir, adam da yanına gelir:
Ankara Karanfil sokakta yaşadığım tecrübedir. ayrıca insanlarımız bazı şeyleri ne kadar abartmayı seviyor ya anasını satiyim altı üstü isim yapmış kurumsallaşmış bi kahve dükkanı yani normal bildiğimiz kahveyi içtiğiniz yer biz bu tür konuları büyütmeye devam ettikçe millet adına ülke adına bir çok faktorü aşamayacağız bi de tecrübe yazmış ya askerlik sanki.
