hatırlıyorum, yanımda kuzenim ve arkadaşları vardı, yalova'da marmara denizi'nin tam dibinde bir yaz akşamıydı amk bundan sonra sigara içmediğim il kalmadı.
okul tuvaletinde denenmiş olma olasılığı yüksektir. gerçekten iğrenç bir his yaratır hem pişmanlık hem bulantı. kimse ilk sigara güzeldir demesin. ama sigaraya bağımlı hale geldikten sonra günün ilk sigarası işte o harikadır.
sene 2008'in son günü 31 aralık. arkadaşlarla şişli cevahirde takılmadan sonra yürüyerek beşiktaş'a yani evlere doğru dağılma zamanı. yaş 14. inerken bizim rahatsız bir arkadaş tam fulyada ki shell'in orada cebinden bir marlboro paketi çıkardı, "bakın lan ne var bende" dedi. ben ve diğer arkadaşım tabi "hassikt lan nerden buldun onu" falan olduk. ben hemen atladım "ver lan bi tane" diye ama diğer arkadaş "olm bırakın şunu ya özenti misiniz" falan dedi. herhalde özentiyiz amk, yoksa bir insan niye sigaraya başlar ki? neyse yaktık yürüyoruz. elimde emanet gibi duran sigarayı ıhlamur kasrının oraya kadar içtim, yarısında verdim arkadaşa "bune lan bok gibiymiş" diye.başkalarının aksine ölümüne değil de tek tük öksürdüm. sonra biraz ileride ki bakkaldan 10 tane naneli sakız almıştım anne baba çakmasın diye. ondan 4 sene sonra lise sonda tekrar ufak ufak ortamlarda başlanır. ilk başlarda dumanı içime çekmezdim, paso alıp üflerdim direk, sigara ziyanlığı yani. ha şu sıralar diye 3-4 günde bir paket gidiyor. a
