pall mall turuncu ile olmuştu. sonra parliament ile tanıştım. beni sigaraya asıl başlatan parliament'tir. sonra bıraktım. lan ben bıraktım buraya niye yazıyom ya *
Lise birinci sınıfta bir kereye mahsus yaşanmış deneyimdir. Tadı güzel değildi ve anlamsız gelmişti. Sağlığa zararlı ve gereksiz olduğu için o deneyim ikinci defa yaşanmamıştır.
özenmekten ziyade meraktandı benimki. ilk sigaramdan ilk nefesimi çekmeden önce birkaç defa rüyamda kendimi sigara içerken görmüştüm ve merakım iyice katlanmıştı.
abdullah vardı o zaman. ufak tefek, kara bir oğlan. ilk sigaramı onunla içmiştim. severdik gidiyi. black galleon içerdi, abdullahın kendisi ile ayrı renkte bir sigara. hep uyumlu bulmuşumdur abdullahın yüzünün rengi ile içtiği sigarayı. neyse. ulan sigara yanık bir meret, kötü bir kokusu var ama artık meraklanıp özendiğimden midir yoksa hafif çikolata esansından mıdır bilmem, daha önce hiç içmemiş olmama rağmen iştahımı kabartıyor dumanı.
hocalarımızdan çekindiğimiz için dershane çıkışı içerdi genellikle. yine dershaneden çıktığımız bir gün. yine abdullah ve yine kendi rengindeki sigarası. tüttürmeye başladı. sigaranın malum zararları hakkında bilgim ve heyula olmuş merakım kıyasıya çarpışmakta fakat bu kez galip gelen taraf sigara oldu. dedim apo ver lan şundan bir tane daha. bizim ufaklık bunu duyunca şöyle bir kabardı, oğlum dedi, sen bunu içersen öksürmekten ölürsün lan. herifçioğluna bak sen, benim yarı kalıbımda, 7de 1 kuvvetimdeki herif bana meydan okuyor. merakımın yanına aragazını da eklemiş oldum bu vesileyle. ulan dedim, ver, uzatma. abdullah şöyle bir süzdükten sonra nasıl olsa 2 nefes çekip atacaksın, bari şunu dön de dal ziyan olmasın dedi. benim için farketmezdi.
genelde dudak tiryakilerinin ve sigarayı ilk defa içenlerin yaptığı bir içiş şekli vardır. dumanı yalnızca ağızlarında toplarlar, içlerine çekmeden üflerler. işte ben öyle yapmadım. ard arda iki nefes çektikten sonra uzattı sigarayı abdullah. aldım, parmaklarımın arasında bir güzel gezdirdikten sonra başladım çekmeye. benim sigarayı çekişimi gören abdullah gevrek gevrek gülerek bakın şimdi salağın haline, az sonra ağzı ile götü yer değiştirecek öksürmekten. nitekim haklı da çıktı. dumanı içime çekmemle beraber ciğerlerimin "yapacağın işi zikeyim, bırak ya" diyerek vücudumdan çıkmaya çalıştıklarını düşünüyordum. aslında yalnızca benim değil, aponun da ağzı ile götü yer değiştirmişti, ancak ikimizin arasındaki fark, benimki can derdinden, onunki gülmekten.
lanet olsun o güne ya yıllardır bırakmaya çalışıyorum olmuyor ki daha yaşım 28 öksürük baş ağrısı günde 1.5 paket içiyorum o ilk deneyimi yapmamalıydık.
11 yaşlarında merak edip ya annemden ya da babamdan çalmıştım. Onlar evdeyken içmiştim bir de balkonda. Ne öksürme ne baş dönmesi bir şey olmadı, bir tad da almadım. Sonra düşündüm ben mi içemedim acaba diye bir sonraki de aynı olmuştu ki 2 yıl geçmişken paket taşınaya başladım.
8 yaşındaydım. Annemin vefatı henüz tazeydi. Dayımın serseri çocuklarıyla takılıyordum.
Üstelik has Adıyaman tütünüydü.. Biraz öksürdüm, sonraki 10 yıl ise ise her içişimde bu öksürüğün anısı olarak biraz öksürdüm. Şu an öksürmüyorum şükür ki..
şüphesiz en haz veren sigaradır. başınızı hafif döndürür, içten içe adrenalin hormonu salgılarsınız, libidonuz bir gerdekten önce bir de ilk sigara deneyimi esnasında bu kadar yükselebilir.
yani 40 yıllık tiryakilerin arayıp bir daha bulamadığı hazdır. kesinlikle boşa harcanmamalı ve tadı çıkarılmalıdır.
Yatılı okulumun son seneseydi 5. sınıf bitirmiş özgürlüğüme kavuşuyordum müdür yardımcısının odasına gittim. son kez bir konuşmak istemiştim odasına girdim ve oturdum 2 dakika sürmedi konuşmamız ben hemen geliyorum diye odadan ayrıldı masanın üstün de her zaman camel softu bulunurdu, aldım bir tane gizlice okuldan ayrılıp babamı beklerken bir köşede tüttürmeye başladım. (bkz: Aman tanrım didim) böyle bir tatlı sigara olamazdı.
yıl 97 ozaman orta ikinci sınıftayım. izmirin menderes ilçesinde yatılı okuyorum. ergenliğin grafik olarak tavan tavan yaptığı dönemler. faça atmanın iki tık altında sınıfta osusuruk bombası atmanın bir tık üstünde bir yerdeyim. o zaman bir kız var sınıfta adı ayça. siyah saçlı beyaz tenli kapkara kömür gibi gözlü bir dilber. menderes de o zamanlar köyden hallice bir belediye. okuldan kaçınca böyle arka tarafta koruluklar falan var oralara gidiyoruz derelerden balık malık tutuyoruz. hani okuldan kaçmasanız da çok bişey kaybetmessiniz yani.
neyse bir gün böle toplu bir firar eylemi gerçekleştireceğiz. dingilin biri herkes kaçarsa kimse yok yazılmıyor diye bir halk efsanesi attı ortaya. biz de yedik. neyse kimisi evine gitti kimisi atari salonuna kaçtı falan. ben de bakıyorum ceylanım nereye kaçarsa orya kaçacağım. dediler koruluğa gidelim. dedim cehenneme gidelim deyin gidelim. bastık koruluğa. kız-erkek karışık 7-8 kişi varız. dallama memet diye bi arkadaş var. salaktan yürüyor benim biriciğime. cebinden çıkardı bir paket uzun malbora light soft paket. şimdilerde bulunmuyor pek. tak kibritle yaktı bi tane.
bende o sırada tam nartaneme yavşıyorum paketi ona uzattı. anam bir de ne göreğim benim gelincik çiçeğim de yaktı bi tane. ben mal oldum. memet yavşağı biliyor benim içmediğimi ibneliğine bana da uzattı. ben de bir papatyama baktım bir pispis sırıtan memet'e baktım aldım bi tane. çaktım kibriti yaktım sigarayı. çektim bir nefes. ananıskim bu ne lan öksürecem kıza rezil olucam öksüremiyorum. duman çok afedersiniz götümden çıktı.
memet göt oldu tabi. bende bişey olmamış gibi orkideme yavşamaya devam ettim. içiş o içiş ogün bugündür 20 senedir içiyorum bu boku. ahh ayça ahh. uğruna bir çift ciğer virane oldu. kimbilir neredesin neler yapıyorsun şimdi.
