Lan nasıl bir şey acaba diye yakılır. içinize çekersiniz ve ardı kesilmez öksürüklerle söndürmek durumunda kalırsınız.
Gerçekten de berbat bir tadı vardı.
Ve düşündüm:
"Bu rezil şeye para ödeyen insanlar aptal olmalılar."
Her ihtimale karsi, kicimin ustune oturup cekmistim icime zehri ki bir kac saniye gecti gecmedi firlattim izmariti bir kenara. Nasil iciyorsinuz lan onu, bende oyle dusunmustum tiryakisi olmayan bilemezdi dimi? Allah'tan yani basimda mandalina vardi.
içmeyin.
he ben ilk kez sigara içeceklere tavsiyeler anladım, anket alışkanlığı.
öksürtür, bi bok anlamazsınız zaten tadından lan bunu mu içiyorlar dersiniz. şuna para verilir mi dersiniz. ama alışıp tadını alınca işin ucu boka çıkar.
ilk ve son deneyimdir. beceremedim lan beceremedim ne içime çekmeyi ne üfleyebilmeyi. gram da zevk almadım. ama tutması o dumanın havalanması faan gayet karizmatik ve vakit geçirtebilecek bi ara. lakin ki sağlığa zararlı. sosyal mesajımızı da verelim *
marlboro ile yaptığım deneyimdir devamıda marboloro ile gelmiştir...
pişmanım desem sallayan olmaz ama harbi dumanını yel alıyor parasını el bir boka yaradığı yok ama tadı hoş içmeden duramıyosun hele yemek üstü off ben bi sigara yakayım en iyisi.
kurumuş eşek pisliğini kağada sararak edinilmiş deneyimdir çıkma filtrede takmıştık. niye kuru ot falan değilde eşek boku diye sormayın bende bilimiyorum neden aklımıza gelmedi.
genelde ilk deneme de bir bok anlaşılmaz, çünkü duman içe çekilmez - çekilemez. bu yüzden ağız ve damak bölgesini dolduran duman üflendikten sonra, ağızda iğrenç bir tat bırakır. kişi "üf bu ne be, bu iğrenç şeyi nasıl içiyorsunuz yeaa?" şeklinde etrafındaki sigara içenlere bu şekilde bir soru yöneltir. *
akabinde, bir kaç gün içinde bu sefer kişi sigarayı içine çekmeye çalışır eğer bol bol öksürürse ve tam olarak çekemezse, bir daha denememe ihtimali oldukça yüksektir. ancak; içine net olarak çeker ve üflerse, beynini nikotinle tanıştırmış olur. sonraki evrelerde nikotinin güzel bir haz verdiğini düşünen beyin, nadiren (az miktarda) de olsa tekrar nikotin isteyecektir. kişi ise bunu, "lan ver bir tane daha yakayım, zaten başlamam ki (hemen bırakabilirim)" şeklinde dışa vuracaktır. daha sonra bu nadiren istenen sigara adedi, gün geçtikçe yükselecek, kişi en son dayanamayıp, milletten isteyeceğime paket alayım diyecek ve ilk sigara paketini alacaktır.
ilk sigara paketi, arkadaşlara dağıtım miktarına göre değişmekle birlikte 1 hafta 10 gün arasında dayanabilir. işte bu 1 hafta - 10 günlük süreç, siz sigaraya bağımlı olduğunuzu ve hemen bırakamayacağınızı anlamadan, günde 1'e hatta ve hatta günde 2 pakete yükselebilir. malesef siz tehlikenin farkına vardığınızda artık çok geç olmuştur. bırakma denemelerinizi hep erteyeceksinizdir. en büyük erteleme bahaneniz de, "ya istediğim zaman bırakırım ki" olacaktır. ama o istediğiniz zaman hiç gelmeyecektir.
hiç istemeyeceksinizdir!
bu yazdığım süreç o kadar hızlı gelişir ki; yıllardır sigara içen bir tiryakiye dönüşmenizi fark edemeyebilirsiniz bile. şöyle ilk içtiğiniz o sigaranın tarihine döndüğünüzde, "vay amk 10 yıl olmuş" diyebilirsiniz. o zamana kadar ortalama olarak sigaraya verdiğiniz paranın toplamını hesapladığınız da, dertlenir, bir sigara daha yakarsınız.
bir anlık sinirle ve uzun zamanların birikimiyle üst üste hızla içilir. aileyle yaşanıyorsa hemen banyoya koşulur. dişler fırçalanır, sigara saklanır.
çevremde sigara içmeyen tek kişi benim uzun zamandır. '' sen böyle yoğun ve sıkıntılı bir dönemde başlamadıysan, hiç başlamazsın. ne irade varmış sende. '' sözünü defalarca duydum. ara ara düşündüm bile ama acizlik bu dedim, astım riskim var dedim. böyle sıkıntılı bir zamanda başlarsan bir daha bırakamazsın dedim. dedim. dedim. dedim. ayrıca irademle de hep övündüm bu zamana kadar içten içe.
ve ardından bu gece...
süre gelen üzüntülerimin esiri oldum. suçluyum, aptalım. bir daha kolay kırılmayacağım dedim, ben bu değilim dedim. üst üste 3 tane içtim.
sonuç ne? sigara içen kişi de ben değilim. sadece göğsümdeki darlık kalkmış gibi hissettim. içimdekileri atmış gibi. tabi değer mi o ağızda kalan kötü tada? asla.
askerdeydim.. haliyle canım felaket sıkılıyordu, aylardır kadınsız kalmışım, bir tepeden otobandan geçen araçları seyrediyordum.. istanbul'dan kafa dengi bir kaç arkadaş vardı, sigara içicem dedim.. yapma dediler, hayatının en kötü kararı olur dediler.. dinlemedim, inanılmaz sıkılıyordum.. yaktım bir tane inanılmaz bir ağırlık çöktü.. uyku getirdi..
sonunda sigaraya başlamış oldum.. sebeb can sıkıntısıydı..
Yine bir gün istanbulda tek başıma geziyorum. Akşam üzeri moda sahilindeydim. Güneşin batışını izlemek üzere taşların üzerine oturdum ancak bişey eksik gibiydi. O kadar mesafe yürüyüp, güzel bir manzara yakalamış olmanın bir mükafatı olmalıydı. işte ilk paketimi o gün aldım ve gün batımına karşı keyfini çıkardım. Ancak sigaraya başlamadım, hiç bağımlısı olmadım da. Sadece arada keyif için 1-2 yakmaktayım.
(bkz: Bu da böyle bir anımdır)
öksürterek, tatsız tutsuz bok gibi tadını alarak devamının gelmeyeceğine inanılıp ara sıra hava olsun diyerek içip, nikotin maddesinin vücuda yerleşmesiyle sigara bağımlılıyla sonuçlanır. sonra 50 yıl iç babam iç.
sigara firmaları tatlandırıcı katmasını çok iyi bilirler ama işlerine gelmez, o zaman insan tadı güzel diye bağımlısı olurum korkusuyla içmez ama kötü olunca bunun bağımlısı olacak kadar salak değilim diyerek içmeye devam eder. tamamen psikolojik oyun.
