3. sınıftayım. o zamanlar biraz üşengeç bir çocuğum. sokağa çıkıyorum ara sıra yani itlik serserilik azda olsa öğrenilmiş. okulun havalı çocuğu olmaya çalışılmış. ilgi çekilmek için saçma sapan hareketler yapılmış. havalıyım da az da olsa. neyse herkes andımızın okunduğu zaman sıralara geçmeyi bilir. hah işte tam o sırada yanımda sarışın mavi gözlü bir kız durdu. b şubesinin sırasıydı. çokta güzel bir kız. dedim ben buna yürürüm. paat hemen sonraki tenefüs kızın sınıfına gittim. kıza bakıyorum kız bana bakmıyo. bakıyorum, yok. gık yok anasını satayım. neyse moruk öyle böyle derken 1-2 hafta sonra arkadaşlarımdan bir tanesinin ''b şubesindeki sarışın kızda ne güzel ha çıkma teklifi edecem'' dediğini duydum. ulan dedim memo şimdi saldırmazsan bu kız sana hayatta geri dönmez. gittim yanında tamda kantindeydi. gittim yanına direk benimle çıkar mısın dedim. kız kabul etti. lan kalbim nasıl atıyor. manyaklaştım bi anda jaksdsf. tabi ne yapacağımı bilmediğimden dedim okul çıkışı buluşalım mı dedi tamam. altıma sıçıyorum tabi o anda. neyse kız çıkışta geldi. okulun arkasındaki parkta birbirimizi salladık muhabbet ettik konuştuk eğlendik falan. hayattaki en mutlu günümdü. daha sonra kız yanıma gelip ''ben muhammedi seviyorum mehmet'' dedi. yıkıldım lan. 2 hafta yemekten kesildim. sonra hayvan gibi yedim.