öğrenci yıllarında aç aç dolandığın o üniversiteye gidip 5-10 öğrenciyi çevirerek onları nezih bir mekana götürüp onlara öğrencilik hayatlarında yeme ihtimalleri çok düşük yemekler ısmarlamak.
ilk maaşınızı alıp, paranın tamamını tam sehbanın ortasına koyup, karşısına bir sandelye ya da koltuk çekip oturarak, saatlerce maaşınızı izleyebilirsiniz. çünkü, hayatınız boyunca o kadar parayı bir arada görecek ama sadece bir günlüğüne ya da geceliğine o kadar paraya sahip olabileceksiniz.çünkü taksitler, faturalar, hediye tutarları gibi ödemeler hayatınız boyunca hiç eksik olmayacak, maaşınızı daha gelmeden harcamış olacaksınız.
üniversite son sınıf öğrencilerinin 1 sene boyunca hayalini kurduğu şeylerdir.
bu yaşıma kadar hiç çalışmadım ve maaş almak nasıl bir duygudur bilmiyorum. sadece cebimdeki parayla yemek mi yesem, yoksa otobüse mi binsem diye uzun uzun düşünmek zorunda kalmayacağımı umuyorum.
ilk maaşımla fakirlere yardım yapmayı düşünüyorum. ve tabi olmazsa olmaz olan gelenek:
zamanında okul harcı ödemiştim.. hey gidi günler, üç kuruş kazanmıştım onunda yök anuna koymuştu. allah bildiği gibi yapsın diyeceğim de, yine bir şey olmuyor.
