aile fertleri arasında miktarı konusunda yalan söylediğim düşünülen ve gönül koyulan maaştır.
kazandığımı söylediğimin 4 katını aldığımı iddia etmişlerdi.
evden bunalıp çıkmıştım. yolda bir kedi yavrusu görmüştüm miyavlayıp duruyor salak. peşimden gelmeye çalışıyordu. aldım elime en yakın bakkaldan bir 200ml lik süt aldım, bir de boş pet şişeyi tabanına yakın kesip, sütü içine doldurdum. kediciğin onu yalayarak içmesini izledim. bana ayrı bir huzur vermişti. evden çok daha fazla bir huzur...
14 yaşında başladığım iş hayatında ilk aldığım 15 lira maaşımın bir kısmıyla benden 5 yaş küçük kardeşime paten alıp,onun mutluluğunu seyretmiştim ki paha biçilmez bir keyifti.
kendi ayakların üzerinde durmaya adım attığın, artık hayatı omuzlandığın, sorumluluk almaya başladığını hissettiğin zamanlar...
ilk maaşımı aldığımda annem babam yanımda değildi çok istemiştim o duyguyu onlarla paylaşmak oysa ama yoktular, uzaktılar. rahmetli anneannem büyütmüştü; koştura koştura gittim yanına anneanne anneanne baksana ne çok para kazandım diyerek aldığım tüm paraları savurmuştum havaya.
ayaklarımız titrediğinde yorulduğumuzda düşmemek için kendi yağımızda kavrulmayı öğrenmek üzere adılan ilk adımlardan bir tanesi; insanın artık kendi başına bir sorumluluğunun olduğunu hissettiren alınteri hissini yaşaması hoş bir duygu.
zaman geçip ilk aldığın maaşın 100 katı civarında maaş aldığın gün aklına gelen ve insana vay bee, nereden nereye dedirten kazanılan paradır, anlatmakla bitmez.
