henüz ilk maaşın tadını alamadım ama mesleğimden ilk maaşımı kazandığımda annem, anneannem ve iki teyzemi kuyumcuya götüreceğim. maaşımın yarısından fazlasını onlara ayıracağım.
sultanlarımın bende ve kardeşimde emekleri çok.
ilk önce babamın bakkala olan veresiye borcunu ödemiştim, kalan parayla da kurban kestim, ailece güzel bir yemek yedik ve kiraladağım evin ilk kirasını ödemiştim. Fakir aileden gelip iyi bir işe başlamıştım ve tüm bunları yıllar önce tek maaş ile yapabilmiştim günümüzün ekonomik şartlarında pek mümkün değil.
öğrenci harçlığından sonra, en çok cüzdanıma; kendi maaşımı aldığım zaman girmişti sevinçten havalara fırlatmıştım "anneanne anneanne! bak ne çok para kazandım" diyerek. evin içinde tabii ki; sokakta değil. insanın kendi kazandığı para daha kıymetli.
ilk defa bir saatçide çalışmıştım. ilk haftalığımı alıp, daha 2 haftalık olan ps2 me memory card almıştım. şimdi ise, maaşdan ayırdıklarımızla ps3 e oyun alıyoruz.
iş hayatına ciddi manada atılıp bir ay boyunca heycanla iş yapan kişinin ayın sonunda aldığı maaş ile yaptığı ilk şeydir. bu yaz tatillerinde yapılan işlerden kazanılan paradan farklı olarak toplu alınmış iyi bir mebladır ki çevresinizdeki herkes sizden bu parayı ıslatmanızı bekler.
evet bende paramın 1/6 sıyla arkadaşlara yemek ısmarlamış, geriye kalan 1/3 üyle alışveriş yapmış geriye kalan paranın 1/24 ünü bankaya havale parası olarak vermiştim. geriye kalan %46 sıyla ne yaptığımı hala hatırmalamıyorum.*
