hele gidilen maç fenerimin ve gidilen yer saraçoğlu ise yıllarca akıldan çıkmayacak hep ne yapsam da bi daha gitsem sevdasıyla yanıp tutuşulacak hadisedir.
eğer tanık olunursa, gol sevinçlerinin nasıl ya$andığı hakkında fikir sahibi olunan eylemdir. babam beni küçücük bir çocukken daha bir fener maçına götürmü$tü, elvir boliç falan vardı, 5 gol atmı$tık o gün ve o küçücük kafama futbolcuların birbirlerinin üstüne atlayarak ya$adıkları gol sevinçlerini kazıdım. evet, o maçtan aklımda kalan en net görüntü, bütün 11'in üst üste atlayarak sevinmeleridir. kendini gerçek bir taraftar gibi hissetmeye ba$ladığın anlar da bu ilk maçtan sonra olur. maç ba$lamadan çekirdek yemi$tik, moda'yı izlemi$tik, güzeldi.
söylenecek ilk cümlenin muhtemelen " tv den daha iyi izliyoduk bu ne böyle " olacağı eylem. az bekle yahu, taraftarlar yerlerini almaya başladılar yavaş yavaş. göreceğin, hatta bizzat katılacağın şölen, emin ol değecek geldiğine..
