yeter artık lan bir tadına bakmak lazım artık bu yaşıma geldim bir kumpir yemedim deyip başlayan hikayemdir.
almışım kardeşi iki gün önce çıkmışım yukarılara( yukarı diyorum aşağıki mahallelerde oturuyoruz, hani çarşı yukarıda) .
neyse bir gezelim dedik, kebap falan deviririz bir şeyler alırız akarız muhabbetleri.
çıktık kardeşi zor ikna edip kebaba para yetmedi pideli başka birşeyler yedik.
hadi bir çay içelim diyerekten ulucami altında bir çay ocağına girdik. limonatayı bize kitlemesiyle kalkmamız bir oldu.
la ulu caminin içinde bir tablo vardı kabe tablosu. kapısı ne taraftan bakarsan o tarafa dönüyor falan. dedim bir bakalım şuna ilginçti. yan kapıdandı hadi oraya gidelim.
iyi dedi kardeş zorla.
gittik dedim girelim içeri ikindi vakti de geçecek şimdi diyorum kardeş gel namaz
kılalım bak buraları da güzelleştirmişler görmeyeli.
yav diyor hep kandırmaya çalışıyorsun beni bunca çaba namaz kıldırmak içindi dimi.
lan senin.
hadi dedik bir wc gidelim nereye gitsek nereye gitsek her zaman kullandığımız bir yer olaraktan sıradan alışveriş merkezinin wc sini ziyarette bulunduk. alışverişimizi de meydan civarından yaparak yavaştan eve doğru akalım dedik. hee dedim valide kumpir istemişti. onu unuttuk ( nerden öğrendiyse kumpir) . buzlu muhallebiyi yedikten sonra meydan içinden kumpir sırasına girdik. lan bakıyorum turistin biri alıyor hafiften siyah abi. ondan koy bundan koy bilmem ne. sıra geldi dedim selamun aleyküm dayı bir kumpir alacam paket olsun. peki efendim diyor nelerden istersiniz. milyon tane ıvır zıvır çeşit var. dayı dedim doldur bea. hepsini koy. neyse hacı aldık gittik eve tabanvay. bir hevestir açmışız sıcacık. ailecek gömüldük. iyiydi hani parasına değdi bea. doyduk da.
karnım acıkmış. yenildiği zaman doyuran bir lezzetmiş.
