3 yaşında olmuşum, pek hatırlamam. bu yıl başka bi yerden yine oldum. mezbahane gibi bi yere girdim. şuraya uzan dediler. uzandıktan sonra. damar yolundan bir iğne yaptılar. şimdi narkoz veriyoruz dediler. 10 dan geriye doğru say dedier. 10 - 9 - 8... 8 den sonrasını hatırlamıyorum. uyandığımda odadaydım.
5
'göze iğne ile girmemiz gerekiyor' demişti bir doktor. iğne diyince çığlık çığlığa ağladığımı hatırlıyorum koridorun ortasında. sonra çok sevimli, yuvarlak gözlüklü, yakışıklı bir asistan* abi ''tamam sana iğne yapmayacağız ama bu bardağı bitirmen gerekiyor'' diyip beyaz plastik bir bardakla vişne suyu vermişti. sonra kocaman yuvarlak beyaz bir ışığın altına yatırıldığımı hatırlıyorum. sonrası derin bir uyku. uyandığımda evdeydim.
Ben olmadım ama 17 yaşında sexio, 18 yaşında sayısız Bronkoskopi ve 19 yaşımda bypass ve aort kapak ameliyatına girdim. 19 yaşında port takımına girdim.
Hastaneye hasta olarak gelmek çok zor bir şey. insanı psikolojik ve maddi açıdan aşırı yıpratan ve yoran bir şey.
Allah tüm hastalara acil şifalar versin.