askere giderken. o zamana kadar ankara'dan öteye hiç gitmediğim için uçağa binme gereği duymamıştım ama askerlik yeri erzurum çıkınca o kadar yol otobüsle bitmez diye ertesi günü bir uçak bileti alma gereği duymuştum. iki günüm vardı birliğe teslim olmak için ve o yüzden bilet bulabilir miyim endişesi taşımıştım. neyse ki bir bilet bulabilmiştim fiyatı biraz pahalı da olsa. yalnız yemin ederim, uçağa bindiğime uçak kalkmaya başlayınca farkına vardım. askerlik stresinden uçağa binmek nasıl bir şeymiş diye aklımın ucundan geçmemişti. bu arada uçakla gelmek öyle bir psikoloji oluşturdu ki bende askerdeyken, kısa sürede uçakla erzurum'a gelince sanki erzurum doğuda değil de eskişehir' in yerindeymiş gibi bir his oluşturdu. bu şekilde uçakla gelen arkadaşlar da aynı histeydi ki sanırım, gazinodaki türkiye haritasını ters çevirmişlerdi erzurum'un yerini görmemek için haritada.*
16-17 yaşımda olması lazım.
5-6 saat süren, aktarmalı ve toplamda yaklaşık olarak 12 saatimi alarak beni aşırı yoran bir yolculuk olmuştu.
Ama onca yorgunluğa dönüş bileti de dahil olmuş olsa bile değdi.
ilk kez uçağa askere giderken bindim. Hem de business class.
internetten bi baktık erzurum aşkale çıkmış benim askerlik. Ailece oturup hayırlı olsun, yanıma neler alsak v.s. Derken bir saat falan geçti. Sonra ablam durdu : "yav sen nasıl gitçen erzurum'a?" Dedi. Mal mal tüm aile birbirimize baktık. Zira aylardan aralık'tı. Hemen aradık thy'yi bir saatte tükenmiş biletler tabi. Haftada bir uçak var o zaman erzurum'a o da ankara aktarmalı.
Müşteri temsilcisi "bi tek business classta yer var" dedi. Babam bi yutkundu. "Tamam" dedi. "Business olsun". Bindim, saçlarımı kestirmemiştim. Arkaya bi baktım hepsi asker tıraşlı bi dolu adam. Onlar da beni gördü tabi perde çekilmeden önce. ankara'ya geldik nazlı ılıcak ve hasan celal güzel bindi business'a. Öyle vardık erzurum'a.
Erzurum'a inince tüm askerler bi otobüse bindik ve bir kaç güne birliklerimize teslim olduk. O uçaktan bir kaç kişi ile de aynı birliğe düştük. Terhis olana kadar da lakabım "patron" kaldı *
Askere business class ile gidip ilk gecesinde kanlı yastığa baş koyan adamım ben *
20 gibi bir şeydim. Ankaradan izmire annemin yanına gönderilmiştim. 300 lira vermişlerdi bilete nasıl oturmuşsa içime hala hatırlıyorum. Bir dünya da laf yemişlerdi benden 300 lira verilir mi bir bilete onunla 4 kez gider gelirim ben izmire bir dünya şey yaparım falan diye. Haklıydım. Hala da haklıyım. En nefret ettiğim yolculuktu kendisi. Kısacık, manzarasız saçma sapan bir yolculuk.
