hayatta ilkler önemlidir. ilk bisiklet, ilk araba, ilk sevgili ve bazılarımız için ilk kadavra incelemesi.
saat sabahın onuydu. o gün heyecanlıydım çünkü ilk defa tek başıma bir kadavrayı parça parça doğrayacaktım. mutluydum...
gerekli giysilerimi giydikten sonra operasyon odasına girdim. evet işte ordaydı! masanın üstünde benim gelmemi bekliyordu. ahh ne kadar da savunmasız gözüküyordu.
hayattaki en yakın dostum olan neşterimi elime aldım ve boynun ön-orta-alt kısmından başlayan ve göbeğin aşağısına kadar inen bir kesi yaptım. ilginç geliyordu çünkü kan akmıyordu. deriyi sağa ve sola doğru sıyırarak stertum ve kostalar'ı ortaya çıkardım. sternoklaviküler eklemleri bistüri yardımıyla kestim. sternum, iki tarafında kıkırdak kosta parçalarıyla kapak gibi kalktı.
evet işte en harika an buydu. her zaman yanımızda olan ama hiç göremediğimiz şeyler önümde duruyordu. anlatılması zor bir duyguydu bu. kimi buna evrimin mükemmel sonucu kimi ise tanrının akıl ermeyen kudreti diyordu. kendime gelmem üç dakika kadar sürmüştü.
işimi daha keyifli hale getirmek için rammstein'ın şu sözlerini tekrarlıyordum;
wer zu lebzeit gut auf erden
wird nach dem tod ein engel werden
den blick 'gen himmel fragst du dann
warum man sie nicht sehen kann
organlarını inceledim. akciğerini sonra da kalbini çıkardım. sonra tiroid, larinks ve dilini sıyırarak çıkardım. sıra diyaframa gelmişti. diyaframı kolayca kestikten sonra karın boşluğuna geçmiş oldum. ince bağırsağı ve kalın bağırsağı uçlarını bağlayarak çıkardım. sonra mide, ince bağısağın diğer kalan kısımları, pankreas ve dalağı çıkardım. karaciğer ve böbreklerini de çıkardıktan sonra mesanesini çıkardım...
sıra çıkarılan organların teker teker incelenmesindeydi ki o işin en sıkıcı kısmıydı...
hayatınızda en azından bir kere kadavraya dokunmanız dileğiyle. sağlıklı kalın.
