Benimkisi cok siradandi ama sirkette gecen aylarda bi kadin ise basladi; cicek mi dersin cikolata mi... Arayan arayana, tebrik mesajlari, mailleri havada. Yemin ediyorum kadindan ole bi tiksindimki o gunden beri muhattap olmuyorum.akrabalarinin sirkete gelip haka dansi yapmadiklari kaldi birtek...
iş arkadasların olacak kişileri geç dışarıdan gelen kargocu amca bile sana çaylak muamelesi yapar, girdiğin her ortamda aynı pozisyonda senden önce çalışan kişinin methini duyarsın.bol şans.
senden bir önce gelen kişinin "artık en yeni ben değilim" edalarıyla bir şey içer misin sorusuyla başlar. Nereden mezunsun sorusu gelir, ofisin piç elemanı herkesle şakalaşırken göt gibi bakar insan. Bi de adliyede stajer avukatsan katiplerin ulan ne para kaldıracak bu göt bakışlarıyla erirsin. Okulda öğrendiklerin toz olup uçmuştur zaten. delgeç ile oynarsın.
pazartesi günü yaşayacağım gündür. kabuslar şimdiden başladı ilk gün herkese salak salak gülümseyip ikinci hafta da gerekeni yaparım da . gerim gerim gerildim sözlük
bugün geçirdiğim gündür.aslında mesainin sabah evden dışarı çıkmakla başladığını öğreten de gündür ayrıca.iş yeriniz uzaksa insan seli arasından sıyrılıp zafer kazanmış edasıyla metrobüse binmenizle ilk sınavınız başlar.Neyse ki 09.00 civarı işte olunmuştur yalnız; tanışma ,selamlama faslı stresli ve çok heyecanlı olur.Herkesle mesafeli olunup az çok kişier hakkında fikir yürütülür.sonra işi öğrenme faslı başlar.elde kalemler kağıtlar bi yandan not tutulup bi yandan ekran takip edilir bitmek bilmeyen soru ve cevaplarla aslında işin en zorlu süreci atlatılmış olur. iş bi taraftan öğrenilirken bir taraftan da boş boş etrafa bakılıp insanların nasıl canla başla çalışmasına imrenilir "acaba bende onlar gibi olabilecek miyim?" soruları kafaya takılır.ve yorgunluktan bitmiş şekilde karmakarışık duygularla eve dönülür..
boş boş oturursun, herkes çalışır, sonra iyice sıkılırsın, ardından alırsın eline hesap makinesini, yazarsın maaşını, bölersin , çarparsın, bir saatlik ortalama kazancını bulursun, oh be dersin, en azından bak, durduk yere para kazanıyoruz. biraz rahatlarsın, sıkıntın geçer.
herkesin meraklı gözlerle baktığı ve hiç bir şey bilmiyormuş gibi ne yapacağını bilmeden ve kim ne derse onu yapmaya çalıştığın ilkgündür. hayatında unutamadığın günlerden biridaha yaşanmış olur.
kişinin para kazanmak adına başladığı işinde geçirdiği ilk gündür. kişisel olarak benim için 10.10.2006 tarihine tekabül eden sabah sekizde başlayan mesaimin saat onbir sularında sona ermesi ve onikide evde olmamla neticelenmiştir. bu defa kazığın kalın tarafından başlanmıştır. bu şekilde başlayan işin yaklaşık olarak son üç ayı günlük ortalama onüç saat çalışmayla sona ermiştir. yani aslında kazık değil bildiğin odundur.
asap bozucudur. her er kişi ilk iş gününde ''ulan bu iş bana göre mi acaba'', veyahut, ''bıraksam çok mu geç kaldım'' sorularını sorar kendi kendine. diğer çalışanlar harıl harıl işlemleri yaparken siz bakarsınız aval avallığın zirvesinde. misafirle, çalışan arasında biyerdesinizidir. has çalışma kimliğiniz oturmadan da anlaşılamayacaktır nerede oldugunuz. fakat sıkıntı etmemek gerekir, geçicidir bu sendrom. bi ay sonra kurdu olursunuz buraların.
