işe ilk başladığım günü hatırlıyorum da böyle herkes bir yerlerde birşeyler yapıyor ben ise ortada dikilmiş ne olup bittiğini anlamaya çalışıyorum. Derken kendi kendime 'mal gibi dikilme, git birinin yanına yardım et' dedim ve gidiş o gidiş.
Şu an çalıştığım sektörde yaşadığım şehirde tavsiye edilecek, parmakla gösterilecek yegane kişiyim. Aynı sektörde çok iş değiştirdim ama şu an işsiz kalsam ve birinin kapısını çalıp iş istesem anında işe alır.
Demem o ki mesleğiniz her ne olursa olsun mal gibi dikilip gözlem yapmayın. Gidin ve işi yapanın yanında ne yaptığını anlamaya çalışın. Gerisi çorap söküğü gibi gelecektir.
heyecan verici olaydır. soğuk kanlı olmaya özen gösterin. her şeyi bilmeyin ama hiç bir şey de bilmiyormuş gibi salak görünmeyin. orada çalışan herkes sizin gibi insan, kendinizi uzaylı gibi hissetmenize gerek yok. anlatılanları biliyorsanız bile bilmiyormuş gibi yapın, çok bilmiş gibi görünerek ilk günden topları üzerinize çekmeyin. az konuşarak karizmatik görünün ama soğuk ve itici olmamaya da özen gösterin. bunlar beni kesmez ağa daha da pohpohla beni diyorsan bi göz at istersen https://www.ekisarayanlar...gunu-neler-yapilmali.html
Sen şimdi kenara geç benim yaptığımı izleyle başlayan bir dram komedi eseri. 3-5 dakika sonra ise gel işin ucundan tut izleyeceğini ameka ile sonuç bulma ihtimali çokçadır.
Hayatım boyunca tek bir yerde çalıştım. 5 yıldızlı çok bilindik bir otel. Eleman alımı yapan ofise gittim, görüşmeye. evrak, adli sicil kaydı, sigorta girişi cart curt herşey tamam, yarın gece mesain başlıyor gel başla dediler gittim çalıştım. orada çalışan adamlar ilk bir yardımcı oluyormuş gibi yaptılar ki kesinlikle bunun altında bir bit yeniği çıkacaktır emin olun. bu şudur şu bu işe yarar falan Ne var ne yok istisna hariç hepsini öğrendim. Sonra bu sözde bana yardımcı olan ipneler üçümüzün yapması gereken görevi bana itelediler. E tabi senin de ilk günün olunca, biraz zaman geçsin hepinizi zikicem demekten başka çok da şaapamıyorsun. Kıssadan hisse çıkaracak olursak böyle puşt gibim, ipne gibim bir şey bu ilk iş günü.
tüm gün boyunca kaynaşmış olan insan grubuna kendinizi anlatmaya çalışırsınız. sistemi, düzeni bilmediğiniz, kimin ne görev yaptığını, ismini, cismini tam olarak bilmediğiniz için biraz zor geçer.
Arkadaşlar bugün ilk iş günümdü o yüzden sıcağı sıcağına olayı ayakta anlatmak istiyorum. Benim adım muzaffer ama iş arkadaşlarım bana melis der tabi şaşırma akşamları otoban kutularında işe başladım artık üç tane de çocuğum var hatun da bilmiyor olayı. Aşkım otur anlat dedi dedim ayakta anlatayım. Anlamadı garibim. ilk günden çobana denk gelmek nedir nasıl bir şans bu çoban yarrraa da diri olur diyorlardı da yani bu bildiğin havan mermisi ayol. Neyse gecelik 800 falan kaldırıyorum yani iki türlü de kaldırıyorum neyse haftada 1 çılacağım istanbulda kirayı götten kazansam yeter ayol. Ne yapayım beyler çoluk çocuğun geleceği söz konusu insan bi şeylerden feragat etmeli dediğinde aynı fabrikadaki arkadaş ayol ne bileyim bu işlere düşeceğimizi ilk günüm bu çok gergindim. Sıkıntılıydı ama alışırmışım kahvedeki 101 ekibiyle çıkıyoruz. iyi oluyor ekip işi falan.
Üslere yaranmak, gözüne girmek adına bir çok aptallığa gebe gündür. Gelen müşteriye hoşbulduk diyen biri olarak diyorumki, sessizce bi köşede ikinci günü bekleyin. Re-za-let!
saç sakal ve kıyafete pür dikkat edilmiştir.
gördüğün herkesi kendinden üsten zannedersin. efendim dersin. böyle mal mal bakarsın. zor durumdur ilk gün.
çok güzeldir, şirkette dönen entrikalara henüz dahil olmadığınız için taraflar sizi kendi yanlarına çekmek için mücadele eder. ilk günler, yan masanızdaki arkadaşınızın sinirlendiği çok basit bir olay size "amma da aptal, bunun için sinirlendiğine değer mi?" dedirtirken, o iş yerindeki ilk yılın sonunda, aynı olaya artık siz de sinirlenmeye başlamışsınızdır.
sırf bu keyfi sürekli yaşamak istediğim için 3 yılda bir düzenli olarak iş değiştiriyorum...
kalifiye bir elemansanız ilk iş günü mal mal etrafı seyretmekle geçebiliyor. işte çalışan insanlarla tanışırsınız, sizi gezdirirler falan. çok şanslı iseniz hemen projeyi anlatır patron işe başlarsınız.
Şu haftanın salı günü yaşadığım olay, sabah büyük bir gerginlik ve heyecanla başladı işin gene ilk sabahları benzer şeyler yaşadım heyecan, gerginlik öğleden sonraya doğru alışır gibi oldum akşam rahatlamıştım. işin ilk günü gözlem günüdür, şirketin ne olduğunu, sizin konumunuzu, odanızı, muhattap olacağınız insanları tanıma izleme gözlemleme günüdür. ilk günde hiç bir şey sahiplenilmez, ben masamda oturmaya, çekmecelerimi kurcalamaya çekindim. Hatta telefonlara bile bakmadım beni aramıyorlardır diye. 2. Gün 3. Gün derken yavaş yavaş rahatlıyorsun.
ilk haftam cumartesi öğle mesaisinin bitişi ile bitti şu an, hala tam alışamadım hala içimde beni geren şeyler var ama zamanla her şey yoluna giriyor sözlük merak etmeyin. Öyle söylüyorlar.
