evet. neredeyse herkesin başına gelmiştir, çocukluk işte. ingilizce dersine girilir öğretmen tahtaya karalar, i am ...., i am ......., ingilizcem yok devamını getiremiyorum kusura bakmayın artık. neyse konumuza dönelim, güleriz. orada bir çağrışım vardır çünkü. bizlerde severiz aşağı yukarı çekmeyi çünkü eğlenir dururuz.
ingilizce yine iyidir oradaki am "em" diye telafuz edilir. daha bir kibardır. almancadaki am ise doğrudan "am" olarak telaffuz edilir. daha fenadır
(bkz: almancanın kaba bir dil olması)
lise 3. sınıfta almanca derslerimize giren çok hoş çok tatlı 40 lı yaşlarda bayan bir hocamız vardı. aşağı yukarı tüm sınıf tarafından sevilirdi. bize evlatlarım diye hitap ederdi, doğru düzgün sinirlendiğini falan pek bilmezdik. ta ki bu "am" eki midir kökü müdür artık ne skimse onu anlattığı derse kadar. 30 kişilik sınıfta 5-6 orospu çocuğu hoca her "am" dediğinde kahkahayı basıyordu. biz her ne kadar "bi susun la avradını sktiklerim" diye çıkışsakta susmadı pezevenkler o melek gibi kadını o ders resmen ağlayarak sınıftan kaçırdılar.
ha biz tenefüste sınıfın erkekleri olarak o 5-6 götoşun belasını sktik ama iş işten geçmişti tabi artık. bu da böyle bir anımdır
