dedem her zaman beni bakkal'a bira almaya yollardı. daha 12 yaşlarındayım. günlerden bir gün çok susamıştım açtım birayı yolda eve gele gele içtim yarısına kadar sonra poşetin içine koydum. dedem gördü beni yanına çağırdı bu biranın yarısı nerde diye sordu bende yolda gelirken çok susamıştım içtim dedim içecek başka bir şey bulamadın mı sende deden gibi içkici mi olacaksın başımıza dedi. toprağı bol olsun.
ilk yavaş yavaş alıştıra alıştıra olsun diye birayla başlamıştık. bir litre kadar içmiştim ki artık idrar keseleri patlayacak hissi veriyordu. Ulan sonra tuvalete gittim bir de baktım ki beyaz işiyorum. O andaki korkumun haddi hesabı yoktur.
düz çizgide yürümeye çalışma klasiğiyle başlamak, kavga çıkarmak üzereyken arkadaşların araya girip durdurması, kızlara sarkmaya çalışıp isimlerini sorduktan sonra diyecek hiçbir şey bulamamak, 5 tl ye su almak, son bardak votkayı pipetin ucunu kapama taktiğiyle arkadaşlarla paylaşmak, 5 tl ye ikinci suyun alınmasına arkadaşlar tarafından izin verilmemesi üzerine tanımadığım birinin birasından içmek, ilk kez disko gibi gece klübü gibi bir yerde dans etmek ve iyi oynadığını düşünmek (ertesi gün fotoğraflar gerçeği anlamamı sağladı).
daha sonrakilerde aşama aşama bir tek kavga çıkarmak kaldı ilkinden miras. diğerlerini başarıyla bıraktım ve kavga çıkarma konusunda durdurulamaz hale geldim. arkadaşlarım için de giderek benim sarhoş olmamın neşesi kalmadı. "benim için iç lan!" lafını duymaya çok alışıktım. "kanka ikimiz çok içmeyelim. ayık adam lazım" sözünü duyma aşamasındayım. ya da öyle sanıyorum bensiz içiyolar lan! cumartesi gecesindeyiz hem de sözlük. arıyorum...
bi kıza tutulmuşum, liseliyiz tabii beyin pek yerinde değil. o vakte kadar ağzıma sürmemişim merak bile etmemişim. kız da tam tersi içki içen hatta bayağı içen biri.
sınıfça gidilen piknikte rakı denedim. bir yudum aldım.
sikerim öyle aşkın ızdırabını dedim içimden.
o günden beridir de hala içmiyorum. ne içki ne sigara. gereksiz şeyler bunlar.
Tam hatırlamam sadece anılar kesik kesik tam olarak şöyle olur ;
Rahmetli dedem ( En kral adamlardan biriydi kanımca ) beni yanına çağırır ; 'Trance gel bakiyim buraya . ' ben yanına gelir ve bana çay bardağında rakı vermişti eee , tabi o zamanlar az biraz tutuşmuştum ama bu benim dedemle son maceralarımdan biriydi .
ilk içme deneyimini yaparken, aşırıya kaçmamak lazım. ilk deneyimde aşırıya kaçıp kontrolü kaybederseniz yerleri paspas yaparsınız;
önceleri bira içen bir genç zamanla arkadaşlarının, baskısıyla sınıfı atlamaya çalışır ve rakı içmeye gider. fakat ilk kez rakı içen birisine rakının kokusu biraz ağır gelebilir. ilk içtiğiniz gün bir duble rakı için fazlası sizi bozar. kendinizi bir araç gibi düşünün nasıl vites değiştirdikçe araç hızlanıyor, tıpkı onun gibi sizde zamanla hızlanacaksınız. lakin hızlı koşan atın b.ku seyrek düşermiş derler, nerede içerseniz için aşırı içip sapıt mayın, insanları kendinize güldürmeyin ne demişler.içki içenler için, azı karar çoğu zarar bunu hiç unutmayın.
genellikle arkadaşlar arasında başlar olay şöyle gelişir;
arkadaşlarla toplanılıp içecek falan alınıp gırgır şamata eğlenilecektir. markete gidilir arkadaşların içinden 1-2 kişi olum biz biraz içki alacağız sizde içecek misiniz derler...
diğer arkadaşlarında bu çağrıya duyarsız kalmayarak birer ikişer içkilerini alırlar... şimdi sıra sana gelmiştir. arkadaşın o soruyu sorar...
- sen içmeyecek misin?
- ben kullanmıyorum.
- olum iç bir tane ne olacak, az alkollü biralar var bir şey yapmaz onlar, alalım olum sanada su koyuverme.
- tamam ama alkolü az olanından olsun.
- miller alıyorum sana.
eve gidilir sofraya oturulur sen miller'i açarsın ilk yudum herkes için kötüdür. neyse bir yudum daha bir yudum daha bitti lan bu.
- olum bitti lan bu ben bir şey anlamadım bundan
- ordan tuborg kırmızı versene bir de ona bakayım...
yaş 11. babam açmış rakıyı annemle demleniyor. kardeşim daha küçük ama ben yeterince büyüğüm diye düşünüyorum. ben de içicem falan diyorum da bizimkiler tersliyor. neyse, onlar demlenirken ben dolabı açıyorum. kafaya koydum, içeceğim bu gece. aldım bir şişe dolaptan, çok kolay açtım. hatta o kadar kolay açtım ki lan bunları annem bile zorla açıyordu, baya güçlenmişim ben dedim. bir bardağa koyup direkt içtim. hafif bir rakı kokusu seziyorum ama hiç garip değil hiç çarpmadı. bir çay bardağı daha içiyorum. şişe yarılanıyor bende tık yok. ispatlayacağım ya kendimi, elimde şişe annemlerin yanına gidiyorum. siz bana içtirmiyorsunuz ama görün işte diye. annem çat basıyor kahkahayı, meğer açtığım şişe annemin bitmiş rakı şişesine koyduğu içme suyuyla dolu şişelerdenmiş. babam da bastı kahkahayı. rezil olduk, ağlamaklı falan. babam üzülmeyeyim diye bi tattırdı o gün işte.
3 arkadaş dolaşıyorduk. hadi içelim dediler. bir meyhaneye gittik. oturduk, baya bi içtik içtik içtik. dedik hadi kalkalım. garsondan hesabı istedim. daha sonradan öğrendik ki oranın sahibiymiş, bi adam elindeki tepside 3 şişe bira. masaya koydu. dedim, "abi biz bira değil, hesabı istemiştik". adam dedi ki "gençler ben size kaç tane bira içtiğinizi söyleyeyim. adam başı 19'ar taneden 57 şişe bira içtiniz. buraya gelip 2 bira içip götü başı dağıtan adamlar var. siz 19'ar biraya rağmen abi hesap diyorsanız ben sizden para filan istemem. bu biralar da benim ikramımdır, afiyet olsun."
değil tabi ki. dayım içirmişti ilk kez bana. o gün bu gündür içiyorum.
geleneklere bagli olarak icmeden once ben bunsuz yapamiyorum denmesi farz kilinmistir. ilk bardaktan psikolojik olarak basin doner, ve efsanevi replik gelir "oglum bayadir icmiyorum diye carpti ya". eger agir bir sekilde icmeye calisirsaniz, basi gotu dagitmaniz daha bi' farkli olur ve yillarca dalga konusu olunabilir. *
biraz heyecanla birlikte zom olup rezil olmayalım durumu vardır,tadı acaba çokmu kötü diye tedirgin olunur,sonra bi yudum alınır ve iyi lan yavaş yavaş içerim ben bunu diyerek rahatlanır.
peder bey' in evde bir kere içki içtiğine tanık olduğum gün gerçekleşmiştir. 8-9 yaşlarındayım. uzaktan kumandalı televizyonların yeni türediği zamanlar. adam viskiye kola döküp götürüyor. viskiye kola mı dökülürmüş? neyse ben de öyle meraklı bakışlarla süzüyorum. yanına gittim ben de içmek istedim. " olmaz, olmaz. ilaç bu hastayım ben. " deyip geçiştirdi. valide de onayladı tabi ilaç olduğunu ve pedere kızdığını anladığım bir şeyler söyledi. aradan zaman geçti, valide mutfağa, peder tuvalete gitti. kapıdan bir bakıp dönüp yumuldum bardağa. aldım bir yudum, acımsı kolonya gibi bir tat. peder odaya girip bardağı elimde görünce " ne yapıyorsun sen? bırak onu hasta olursun. içtin mi lan yoksa? " derken bir de valide geldi. peder gülüp duruyor, valide pedere söyleniyor. 5 dakika sonra bir ateş bastı. üstümü çıkarıp atletle koltuk üstünde uyuya kaldım.
bir yaz günüydü, sahildeydik arkadaşlarla. ilk defa bira içecektim; 2 yudumdan sonra sarhoş olduğumu sanıp -ayakkabılar ayağımdayken- ayaklarımı denize sokmuştum.
arkadasla lise 1de kuytu bir yerde 70lik votka icmistik. kafalar iyi oldu. o anda yoldan gecen 40 yaslarinda bir amca yanimiza dogru gelmeye baslayinca, ne yapacagimizi sasirip dort nala yardirmistik.
