ufak tefek hatalarda affetmek, görmezden gelmek lazım ancak hatanın mahiyetine bağlı olarak bazen insana affetmek, bazen affetmemek iyi gelir. eğer yapılan hata, öz saygınızı zedeleyecek cinstense ilk hatada insan silinebilir.
tersi de problemdir...insanları silmen gereken bir nokta vardır...yoksa sen batarsın...etrafında relativ iyi insanların olması lazım, yoksa göt altına giden sen olursun...
"ben kimsey silmeyeceğim" mantığı yanlışsa ve "ilk hatada birini silmek" mantığı yanlışsa, buna bi orta yol bulmamız lazım...
O Hatayı yaparken çok eğlenenler var aramızda. Sonra da gelmiş, “sebebi neydi ki” yapıyorlar. Bu ne yüzsüzlüktür karşiim. Üzgünüm onu eğlenirken düşünecektin.
adı üstünde ilk ve hata, yani istemeyerek yapılan bir hareketten doğan bir durum ise üzerinde bir kez daha düşünme hakkı olan insandır. ama ilk hatasında insan silmek yine kendi hakkı, bir şey denemeyebilir. fakat yalnız yine bir şey var. hata yapmak ile yanlış yapmak ayrı şeyler. derin konu biraz. pişmanlık duygusuna bakmak lazım biraz da. affettikten sonra, bundan dolayı pişman olmak ile ilk hatasında insan sildikten sonra, bundan dolayı pişman olmanın farklılıkları elbette ki çoktur. tabii hata yapanın veya yanlış yapanın bundan dolayı pişmanlığı da. onun için acele değil, doğru kararlar vermek daha mühimdir.
herkes hata yapabilir. bilhassa sevdiğim biriyse ben çoğu kez kabullenici bir tavır sergilerim. şayet bu hatalar tekerrür ediyor ve kabulleniciliğim aptallık olarak değerlendiriliyorsa silmekten ziyade o insanla arama mesafe koymayı tercih ediyorum.
silip atabileceğimiz denli ehemmiyetsiz insanları, hatalarından zarar görecek kadar yakınımızda tutmamak en güzelidir.
ilk hata değildir o, tahammül sınırını çoktan aştığı içindir. Hatta fazla tahammül gösterdiğin için kendine kızarsın, nereden baksan çifte zarardasın. Kimse için mücadele etmeye ve çabalamaya değmiyor maalesef.
valla ben sabrederim küçük hatalar yapar bilmeden yapılanlardan bahsetmiyorum bilerek yapılan hatalar vardır bunlar ilk seferde de olsa silinmelidir o insan.
