şimdi buraya çok cool (!) şarkıların adını paylaşabilirdim ama esasen içime sineni paylaşmak istiyorum. zira başlığı görünce ilk bu şarkı aklıma geldi.
12-13 yaşlarımdaydım. annemle babamın evlilik yıldönümünü kutlamak için bir mekana gitmeye çalışıyorduk. çalışıyorduk derken, trafikteydik yani.
bunaldığımız dakikalarda radyoda tarkan'dan "bu şarkılar da olmasa" çalmaya başlamıştı. şarkının çaldığı esnada arkada, kollarımı sağ ve sol koltuğun köşelerine çakmış bir vaziyette dinlemeye başlamıştım. ritmi o kadar hoşuma gitmişti ki, dayanamayıp babama şunu söylemiştim:
- baba, darbuka ritmi çok güzel.
işte o an babam iyi bir kulağımın olduğunu anlamıştı ve birkaç gün sonra bana steinway & sons marka piyano alıp, eğitimim için bir hoca tutmuştu.
yok be amk, yorum bile yapmamıştı. darbuka ritmine kulak vermiştim hepi topu. adamın sikinde bile olmadı.
