Aslında şiir yazmak değil şiir gibi yaşamak önemli. Ve ya herkesin hayatı roman olur ama pek azi şiir gibi yaşamıştır. ( iddialı sözler birazda teselli)
aşk varsa şiirde vardır, aşk varsa şiir de vardır!
akacak kan damarda durmaz yeğen! eğer söyleyecek bir şeylerin varsa buna engel olamazsın, sel olup akar...
ama düz yazıyla, ama dörtlükle, ama sözle... akar yolunu bulur!
bu bir süreçtir. kap dolmadan taşmaz. dolunca bir damlası yeter taşmasına...
istersen kafiyeli, hece ölçülü yaz, bu senin bileceğin iş. serbest de yazabilirsin. Sanatçının hürriyetinden bahsedenler heceyle, aruzla yazma hürriyetini göz ardı eder genelde. heceyle de aruzla da serbest şiirlerle de çok iyi örnekler verilebilir, verilmiştir de.
şiir duygularla olur duygularınızdan emin değilseniz utanıyorsanız yazamazsınız zaten.o yüzden karşılıklı şeyler yaşayanların denemesinde fayda var yani daha başarılı bir şiir olur kanısındayım.
ergen olabilirler, tecrübesiz olabilirler, şiirle pek alakaları olmamış olabilir daha önce.
eğer içinizdeki duyguyu sadece şiirle atabilecekseniz, yazın. burada işleri güçleri olmayan, insanları etiketleyerek egosunu tatmin etmeye çalışan magandaları dinlemeyin. alın elinize kalemi ve döktürün.
platonik bir aşkın ateşine düşmüş olmanız lazım okuyucunun okurken ''heehh vallahi beni yazmışş valla tıpkı bu ben! vay amk ya anlatsam boyle yazamazdı '' demişse sayet o şiir olmustur arkadaşşş
şiir okuyun, hissedin ve yazın. herkes yazar olabilir (bkz: orhan pamuk) - okuma ve yazmaya zaman ayırırsanız olur- ama herkes şair olamaz. yazabiliyorsan yazarsın.
