ne yazık ki her yeni sevgilide biraz daha azalan heyecandır. ilk sevdiğini düşün; nasıl da heyecanlanırdın değil mi yan yana gelince. daha ilkokuldaydın, arka sıralarda oturan gözde'yi seviyordun. veya henüz okula bile başlamamıştın, karşı komşun leyla abla vardı kocaman göğüsleriyle... kıpkırmızı olurdun dokunsa, başını yere eğerdin sesini duyunca gözlerine bakmak yerine... şimdileri çat pat hatırlıyorsun tabi... zaman ilerledi; ilk sevgilin, ikinci sevgilin, üç, d... avuç içlerin terlerken bir zamanlar, şimdi yanındaki o ilk buluşma kişisi canlı bile değilmiş gibi gelebiliyor bazen sana... çok değişik bir duygu bu; ben anlatamasam da eminim yaşamışsındır sen de... konuşuyorsun, tokalaşıyorsun ama sadece yapmış olmak için. sonra susarak yürüyorsunuz, ne diyeceğini umursamadan laf olsun diye bir iki espri yapıyorsun. artık tecrübe sahibisin; bu tiyatro oyununu ilk oynadığında kelimeleri karıştırırdın bazen, mimiklerini kullanmayı beceremezdin bu kadar. şimdi ise kaçıncı kez sergiliyorsun aynı oyunu sayısı bile belli değil... gözün kapalı oynuyorsun... sonra güler yüzlü bir veda selamlaması... bu oyun da geçti... e hani nerede aşk diye devam etmek isterdim ama; neyse...
