bir türkiye'de var bir de suriye'de. başka bir yerde görmedim açıkçası.
üçüncü sınıf ortadoğu ülkesi olan türkiye'de, ne yazık ki kadınlar kukularını merkez bankası döviz rezervi gibi koruyor, adeta onları ödül olarak görüyorlar. hatta ve hatta, bırakın ilk buluşmada eve gelmemeyi; çoğu kukusunu hayatının çeyrek asırlık diliminde işeme harici kullandığı söylenemez. işte bu ve bunun gibi sebeplerden böyle sefil bir ülkede yaşamak bana her zaman koyuyor.
tanışma, buluşma, yiyişme, öpüşme, sevişme gibi özel günleri takviminin her ayına tek tek raptiyeliyen bu güruhlar, erkeği zaman içerisinde bir hediye batağının ortasına sürükleyip, kendi geleceklerini er kişiler üzerinden temin etme noktasında dünya standartlarının epeyce üzerine çıkıyorlar. onların bu planlı programlı hareketleri, türk erkeğini bir noktadan sonra çıldırtıyor. otuz bir çekmekten çıldırıyorlar. ve ne yazık ki işbu sebepten ülkemizde tecavüz, taciz gibi utandırıcı suçlar ayyuka çıkıyor.
velhasıl, sebebi yazıtlarım aslında bu ülkede yaşamanın ne kadar tiksinç bir şey olduğunu su üzerine çıkarmaktır.
ilişkilerdeki bütün aptallıkları, gelenek, görenek, örf ve adet kisvesi altında normalleştiren bu geri kafalıların arasında yaşamaktan utanıyorum.
ikinci kez buluşulmayarak cezalandırılması gereken tutuculuk.
dikkat ederseniz islam coğrafyasından başka bir yerde yoktur bu tipler. ha bi de ejderhaya tapan uzakdoğulularda oluyor. onların da anüsü bile kıllı zaten. sevmiyorum pek.
bunun nedenini islamın üstüne yıkmak çok komik. kız ilk buluşmada senin evine gelip her haltı yiyince e5 de otostop çekenlerden ne farkı kalacak ki. insanın önce kendi vücuduna saygısı olmalı bunun dinle falan alakası yok.
