aslında hemen oracıkta, azıcık bile sorgulamadan, kuytularda empati kurmadan yargılanmaması hatta yadırganmaması gereken kızdır.
ilk buluşma dediğimiz, hanım kızla babayiğit bey arasında sonu cinselli sekise kadar yürüyecek bir sürecin ilk adımı. karşı cinsler, ilk buluşmada daha ziyade birbirini tartar. uyum sağlanırsa iş emmeli gömmeli, meminto emiklemeli, dıvardan dıvaraaa vurmalı aksiyonlara kadar gider.
öte yandan bazı kelimelerin zor telaffuz edildiği ya da çoğu insanın söyleyemediği hepinizin yüksek malumu dahilindedir diye düşünüyorum. temsil misal benim babam, meryeme meyrem, kibrite kirbit diyen bi insan. aksi gibi de sigara içiyor. bi gün çok kıymetli bi arkadaşım olan ve dergi okumayı alışkanlık haline getirmiş şahsiyetten "meyrem kirbiti uzatsana mii yoo" demesinden çekiniyorum. çok da çekinmiyorum. elde var 1.
tüm bunları, uzzuuun zaman sonra yeniden aynı potada erittiğimizde ilk buluşmada dahi bazı kritik kelimelerin taraflardan birince yanlış söylenmesi bana göre hayatın olağan akışına aykırı değildir. tesisat.
haaa şu da var ki; davasında sonuna kadar da haksız kızdır! arkadaşım madem palyaço diyemiyosun, söyleme. hadi onu söyledin orada kal, sevimlilik kontenjanından yırt di mi? yok devam ediyosun. gidiyosun bi de bilezik diyemiyorsun. insan kendini bilmez mi yahu! nolacak şimdi o babayiğit beyin halı! adam iki dakika önce "şöyle emiklerim, böyle gömerim" diye düşünürken şu kullandığın ifadeler yüzünden içine kaçtı. ayıp değil mi hanım kız! lütfen kendine çeki düzen ver.
