arkadaşımdır. 30 yaşına kadar hiç biriyle birlikte olmamıştır. bu yıl hastahanede karşılaşıp tanıştığı kızla yaza evleniyor. herşeyin ilkini karısında yaşayacak adam.
ayakları yerden kesilmiş insandır. ilk kez yirmilerinin başında aşık olabilir insan, yıllar sonra da yine aynı kişiyle karşılaşıp o unutamadığı aşkıyla evlenmek isteyebilir. aşk dediğinde budur zaten, ne yapsan yap zaman, mekan, geçmiş, gelecek umurunda olmaz. o an o var mıdır, vardır. önüne çıkan ilk adamı aşk sanıp evlenmekse, benim kanaatimce salaklıktır. ama mutlu olan çiftler de yok değil.
Geçmişin yükünü çekmeyecek ve kendini karşıdakine rahatça bırakabilecek insandır. Ama karşıdaki kazık atarsa güzel olmaz, yapmayın öyle pis pis şeyler.
kadir gecesi doğmuş olan insandır.
ilk sevdiği değil tabi burada söz konusu durum, aşk ayrı bir dünya çünkü. Gerçek anlamda ilk aşık olduğu kişiyle paylaştığı sevgiyi hayata karşı masumiyetini ve güvenini kaybetmeden bir ömür boyu yaşatma şansına sahiptir. Herkese nasip olmayacak bir durumdur.
aldatır. çünkü sıkılır insanlar birbirinden. öyle 70 yaşına kadar evlilerdi çok mutlulardı bunlar hikaye. o arada kaç adam kadın girmiştir aralarına da ruhları duymamıştır. zaten 70ten sonra karısından kocasından boşanan duymadım bi zahmet artık ölsünler.
Özenilecek bir yanı yoktur. Hayatı boyunca bir kişiyi tanımış küçük bir dünyası olmuş ve dış dünyaya karşı bence savunmasız biridir. Ayrılık sürecini çok daha zor atlatır. Hayatımıza giren her insan bir şey katar bizlere. Önemli olan ilk kişiyle evlenmek değil yaşadığı ilişkilerde doğru ya da yanlış kişi olsun saygınlığı ve ölçüsünü kaybetmemektir.
