ilk aşk diye bir şeyin olduğuna inanmayanlardanım. Aşk bir defa olur. Onda da yaşayabileceğiniz nerdeyse tüm duygular yaşanır. Mutluluk, huzur, şefkat, cesaret, pişmanlık, hüzün, özlem vs..
onunla beraberken bu aşkınız hiç bitmeyecekmiş gibi gelir. dünyanız olur. onu gördüğünüzde kalp atışlarınız hızlanır buna engel olamazsınız. daha çekingen ve utangaçsınızdır. en önemlisi de ilk güvendiğiniz insandır. ilk defa birine yüreğini açmışsınızdır çünkü. bu aşktan sonra insanlara güveninizi de, masumiyetinizi de kaybetmeye başlarsınız.
katmaz.herkes herşey aynıdır.o an sevilmiştir.sadece ilk diye akılda kalır.özel an yoktur,özel kimsede yoktur.herkesle yaşanan aynıdır,hissedilen,seversin vazgecersin sevmezsın bu döngüde döner olay.ki ilk aşk en saçma olanıdır.
katmıyo... sadece senelerini, gülümsemelerini, mutluluklarını alıyo götürüyo! sonra insan kendine birdaha asla bu kadar sevmeyeceğim diyo da tabi hikaye gün geliyo başka biri seviliyo; sonra yine başka biri... böyle devam ediyo.
ilk aşkla evlenirsen güzeldir, insana birşeyler katar.ayrıldığın anda kişiden birçok şeyi alıp götürür.
not:biten aşk hiçbirşey getirmezçok şey götürür.
acı tecrübedir hatta çoğu ergenin yaşadığı ilk acı tecrübedir. ya da ne bileyim, sadece bana acı acı girdi yoksa ilk aşkında büyük haz duyan da vardır. o yüzden genel konuşmayayım, bana çok şey kattı ama hepsi de acıydı.
başkasıyla evlendiğinde onun için mutlu olabilmenin dayanılmaz hafifliği ile ilk aşkına aşık olduğunda 11 yaşındaysan ve 17 senedir bir şekilde görüşüyorsan, eskiye duyulan saygıdan hala saf duygularla yaklaşabilmeyi bir de.
not: cümlem düşük oldu, onu düşündükçe hala düşük cümleler kuruyorum. buna şükür ama.
