okulun ilk günü, ön dişleri olmayan mavi gözlü, kirli çocuğu görmek ile başlayan; her türlü oyunda elini tutmak için bir sebep yaratılması ile alevlenen ve babanın "sen niye o'nun elinden tutup dolaşıyorsun sürekli" diyerek yüreğimde derin yareler bırakması ile sonlanan aşktır. yaş altıdır. ne yaptığını, neden sürekli bir insanın etrafında dolaşmak istediğini beyni almaz insanın.
başlığı görünce yüzde hafiften gülümseme oluşur. akla düşmüştür bikere gecenin bi yarısı ne bahane uydurupta arasam diye düşünülür.sürekli gülüşü bu yazıyı yazarken akıldadır.offf çekilir...sonra bu saatte de rahatsız edilmez ki diye konu kapatılır.
bana hala acı çektirendir her gün her saat her dakika her saniye. liseli falanda değilim neredeyse üniversite mezunuyum, böyle aşkın ızdırabını sikeyim.
asla evlenilmemesi gereken aşık olunmuş kişidir. zira kimseyi tanımadan, adam / kadın nedir, nasıldır bilmeden, gözünü açar açmaz tek kişiye kapılıp, sadece onu tanıyıp onunla olmak, uçurumdan atlamak gibidir. gerçi ilk aşkla mutlu sona ermek mucize denilecek kadar azdır zaten. ancak yine de ilk aşklar her zaman başkadır. unutulmaz derler kimi zaman ama ben yine de hatırlamıyorum. çok küçüktüm.
ilk aşkım, tamamen unutacağım güne çok yaklaştığım ve o günü iple çektiğim. demek istediğim, hatırladığımda içimde hiçbir kıpırdanmanın olmayacağı o gündür gelmesinin istediğim. çok yakınım o evreyi tamamlamaya, yalnız periyodik olarak bi'yerlerden giriyor aklıma işte. engel olamıyo insan. sebebi de basit aslında; bir yıl boyunca neredeyse her gününü paylaştığın her kim veya her ne olursa olsun, yokluğu hissedilir. bunun artık canımı sıkacak derecede uzamasının tek sebebi ise bunun ilk aşk olmasından başka bir şey değil.
ilk aşık olunan kişiyi o alengirli "ilk aşk" kelimesinin büyüsüyle sarınca zihninde zaten, daha bir değerli ve paha biçilemez gibi geliyor. ilk aşk, yanı sıra (daha önce yaşamadığın) yeni duygular ve değişik bir ruh haliyle geldiği için insana, her anlamda yeni şeyler getirecektir muhakkak. onun gelmesiyle birlikte aşk adına yaşadığın her şey onu özel kılar. fakat bu onun doğru kişi olacağı anlamına gelmez. ama o * saftır, güzeldir, mükemmel hissettirir, özgüvenin tavan yapar, aşk diye bir şey yaşıyosundur ve bu seni müthiş mutlu eder fakat olabilecek en mutlu, yaşanabilecek en harika aşk bile o'nun doğru kişi olduğunu göstermez. onun tek aşkın olmasını her ne kadar istersen iste, hayat sana fazlasını vermeyecektir asla. üstelik yaşayacağın hayal kırıklığı da seni hayli üzecektir. sadece ilk aşk olarak, güzel bir hatıra olarak kalıcak sende..
aşk, gelişen değil beklenmedik bir duygu olduğu için aniden kendini içinde bulabilirsin. böylesine ani bir duyguyu akıl süzgecinden geçirip de olurunu olmazını değerlendiremezsin.
ya içindesindir onun, ki aşktır bu.
ya da dışında kalmışsındır, asla aşk olmayacak bir yolun.
sen, ilk aşkım! beklemediğim bir anda geldiğin için 'hemen' geçtin hayatımdan.
değerlendirme * şansımız olsaydı, yaşanmamış olurduk, hiç olmazdık..
nitekim yaşanmış olduğumuz halde, şimdi yine hiçsin.
Hala gerçekleşemeyen hep rüyalarımda kalan...Ama bir şey biliyorum, ben hep kendimi seveceğim.Birgün aşık olacağız ve birgün unutacağız.Unutma beni içimde kalan, gerçekleşemeyen unutma...Yine kesişirse yollarımız sana bakacağım ve bana aşık olacaksın.Beni kendine bağladın çok da çabuk vazgeçtin.Sen kadın ruhundan anlamadın.Biliyor musun birgün birine aşık olacağım yine...Seni unutmuş olacağım demek değil bu.Tam tersi hep içimde yaşayacaksın, deniz mavi gözlerini anımsatacak bana, hatta bi yudum suda seni bulacağım.Aşk daima var ama kişiler değişir değil mi?Sen aldatabilen beni!Senden bir çocuk yapacağım ve onu daha çok seveceğim senden belki de...Çünkü bunu hakediyorsun sen, yalancı , umursamaz olmana rağmen...Çünkü ilk aşkım olacaktın sen...
ilk olduğunu anlamak güçtür.birini sevdiniz ayrıldınız sonra başkasını daha da çok sevdiniz,şimdi hangisi ilk? ikincisi sanırım çünkü aşk,sevginin en güçlü, tutkulu halidir.
ne yaparsan yap unutamadığın, aşk kelimesini duyunca aklına gelen ilk insandır. ana avrat sevilen insandır. ondan sonra kimseyi ana avrat sevmezsin, sevemezsin, o duygular yerini ana avrat sövmeye bırakır. ama ilk aşkına ana avrat sövmezsin, hakkında kötü bile düşünmezsin. senin onun için yaptığın-yapabileceğin en büyük şey ana avrat sevmek olmuştur.
hala aklına hep o geliyorsa, resmini bile görünce için kıpır kıpır oluyorsa, varolduğunu bilmek bile yetiyorsa, o kesinlikle ilk aşktır.
hep yarım kalmış ve hiçbir zaman tamamlanamayacak olan aşktır. ne kadar zaman geçerse geçsin, o senin için hayatının her köşesinde; hayalindeki beyaz eşekli prens durumu, zaaf, umut, heyecan ve sevgili olarak kalacaktır.
evleneceğiniz insanın o olmasını istersiniz kimi zaman. Lakin sevginiz karşılıksızsa imkansızdır bu istek.
Şimdi desem sana 4 yıl boyunca seni sevmiştim ben, inanmazsın bile belki bana. Inansan da önemsemezsinya.
herşeye rağmen pişmanlık boşuna. Her şeyi olması gerektiği gibi yaşıyoruz zira.
lisede başlayan ilişkimin kahramanıydı. çok güzeldi onunlayken her şey. geri dönüp baktığımda ne çok gülmüşüz, ne çok eğlenmişiz. ama yarım kalmıştır her şey. neden peki ? bunun cevabı ne bendedir ne de o'nda.. unutulmayacak, unutulması mümkün olmayandır ilk aşk. belki tekrar birileri sevilecek, tekrar yeni birliktelikler olcak hayatımda ama hiçbiri ilki gibi, o'nun gibi olmayacak.
